6 Сурхирса уйлыт! Эзэнэй үдэр дүтэлөө! Түгэс Хүсэтэһөө усадхал ерэжэ байна!
Би Бурханай шиидхэлһээ айжа, дошхон хүсэтэ шанарһаань һүрдэжэ, тиимэ гэмые тойрожо ябадаг байгааб.
Удахагүй Минии сухал тараха, Би таанадые хэһээхэеэ болихоб. Тиигээд тэдэниие хюдажа эхилхэб.
Бурханай хэһээлтын үдэр таанад яахабта? Таанад дээрэ алас холоһоо гай тодхор Тэрэнэй асархада, яаха болонот? Хэнһээ туһаламжа эрин гүйхэбта? Баялигаа хаана нюухабта?
Аймшагтай уур хилэнгээр бадарһан Эзэнэй хилэнсэгтэ үдэр дүтэлжэ байна. Газар хооһон, ханха зайдан болгохо. Нүгэлтэй зонииень усадхаха!
Вавилоониие заряануудай байра, намаг болгохоб. Бүхы юумэ усадхадаг шүүрээр Вавилоониие хаман гаргахаб. Энэ хадаа Би, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн, айладхана мүн!»
Уйлыт, бартаанууд! Уляарай, хото! Пилишт ороной бүхы хотонуудай улад зон, айгты! Хойто зүгһөө унинха тооһон харагдана – энэ хадаа дайсанай сэрэг жэгдэ жагсаалаар ерэжэ байна гээшэл.
Энэ хадаа бардам ба дээрэлхүү, биб гэһэн хүн бүхэниие панхаруутуулха үдэр – Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй үдэр!
Тиир тушаа зүн. Шангаар уйлалдыт, хүсэтэ онгосоор Таршиишһээ бусажа байгааша зон! Танай бусадаг Тиир хото үгы хэгдээ, орохо гэр байранууд һандарал болонхой! Киттиимэй нютагһаа тамаран бусахадаа иимэ һураг суу таанад дуулаат.
Эзэн бүхы үндэһэ яһатанда, тэдэнэй бүхы сэрэгтэ уурлаад байна. Тэдэниие хосорхо гээд Тэрэ шиидхээ.
Эзэнэй Сион абарха, дайсадһаа үһөө абаха саг энэл гээшэ.
Гай тодхорой ерэхэдэ, эльбэ шэди хэрэглэбэшье, болюулжа шадахагүйш! Шинии мэдэхэгүй сүйрэл гэнтэ шам дээрэ унаха!
Мүнөө Би юу хэхэбиб? Арадни миинтээр баригдажа, ударидагшадынь сурхирса уйлана, Минии нэрэ саг үргэлжэ, үдэр бүри хараалда хүртэжэ байна.
Эзэнэй Өөрынгөө арад түмэниие абарха, дайсадыень һүнөөхэ таарамжатай сагай ерэһэн тушаа минии тунхаглахые, гашуудан уйлагшадые аргадахыемни Тэрэ эльгээгээ.
Өөрын арад түмэниие абарха, дайсадыень хэһээхэ саг ерээ гэжэ шиидэбэб.
Тэдэ баясан хүхилдэн байха, харин таанад сүхэрэн-орилон байхат.
Һугшаран уйлыт, удамаршад, арад зоноймни һүрэгэй эзэд, шангаар бархирыт! Юуб гэбэл, таанадай хюдагдаха болон таран бутарха үе саг хүрэжэ ерээ. Таанад үнэтэ амһарта мэтээр бута сохигдохот.
Хэшбооной улад зон, шангаар бархиралдыт! Ай хото һандаргагдаал! Раббаагай эхэнэрнүүд, таар үмдэжэ, гашуудан уйлагты! Хана хэрэмүүдэй дунда наашаа-саашаа гүйлдэгты! Милхоом бурхантнай санаартад, түшэмэлнүүдтэеэ хамта баряанда туугдан ошохонь лэ!
Гэнтэ тэрэ унажа, тэһэ бутаршабал! Тэрээн тушаа гашуудан байгыт! Аргалхаяа эм дом абагты, эдэгэжэ болохо аалам.
Сүмэрһэн ханануудые тэдэ хамгаалнагүй, ханануудые бодхооношьегүй, юрэдөө, Эзэнэй хилэнсэгтэ үдэрэй дайн дажарһаа Израилиие хамгаалнагүй.
Хүнэй үри Эзэкээл, шангаар орилон бархиран бай, тэрэ һэлмэ Минии арад түмэн руу, Израилиин удамаршад руу далайгаатай. Тэдэ үхэхэл! Толгойгоо шаан шаналыш.
Удхань юун бэ гэбэл: Мене – «Шинии хааншалха сагые Бурхан тооложо, эсэс табяа»;
Тиихэдэнь Бэлшаццаар хаан ехэ айжа, нюур шарайнь хубилжа, түшэмэлнүүдыньшье хүлгэжэ эхилбэ.
Таряашад, гашуудагты, уһан үзэм ургуулагшад бархирагты, таряалангай шэниисэ, ешмээн усадхагдаа.
Санаартан, гашуудалай хубсаһа нэмэрэн уйлагты. Үргэлэй шэрээдэ үйлэ бүтээгшэд орилогты. Гашуудалай таар хубсаһа үмдөөд, һүниие үнгэргэгты. Ушарынь хадаа Бурханай үргөөдэ эдеэн үргэл, үргэлэй үзэмэй дараһан архи үгы болоо.
Тэрэ үдэр гасалантай! Эзэнэй үдэр ойрохон байна. Тэрэ үдэр Түгэс Хүсэтэһөө хэһээлтэ ерэхэ.
Таанадай аманһаа һалгагдаһан шэхэрлиг үзэмэй дараһан архинай түлөө, үзэмэй дараһан архи уугша бүгэдэн бархиран гашуудагты. Танай хужарлан уудаг ундан үгы болоо.
Сиондо бүреэгээ үлеэжэ, Минии нангин уулада түгшүүрил зарлагты. Эзэнэй үдэр ерэжэ байһан тула хамаг зон шэшэрэгты. Үнэхөөр тэрэ үдэр дүтэлөө.
Эзэн Өөрын сэрэгэй урда дуугаа үгэхэ. Юундэб гэхэдэ, тэрэнэй сэрэг ехэ олон, захирал бэелүүлэгшэнь аргагүй хүсэтэй бэлэй. Эзэнэй үдэр һүр ехэтэй ба аймшагтай. Хэн тэрэ үдэрые тэсэжэ шадахаб?
Эзэнэй агууехэ алдарта үдэрэй ерэхын урда тээ наран балартаха, һара шуһан улаан болохо.
Эзэниие бараалхаха үдэр тухай һанаашархагшад азагүй! Таанарта юундэ Эзэнэй үдэр хэрэгтэйб? Тэрэ туяа гэрэл бэшэ, харанхы бшуу.
Эзэнэй агууехэ үдэр ойртоо! Ойртоод, угаа хурдан ерэжэ байна. Эзэнэй үдэрэй абяан лэ! Баатар сэрэгшэшье тэндэ сурхирса уйлахал!
Эзэнэй зарга шүүбэриин үдэр дүтэлөө, тиимэһээ Эзэн Бурханай хажууда абяа аниргүй байгты! Өөрын арад түмэнөөр тахил хэхэеэ Эзэн бэлдээд байна, Иудые һандарган дээрмэшэлхээр ямар дайсадые урихаб гэжэ Тэрэ тодорхойлоо.
Эзэнэй үдэр дүтэлжэ байна. Таанарһаа буляан абтаһан олзо хото соотнай хубаагдаха.
Харагты, Эзэнэй агууехэ, һүрөөтэ үдэр ерэхэһээнь урид Би лүндэншэн Элияае таанарта эльгээнэб.
Баяшуул, мүнөө таанад намайе шагнагты! Таанад орилон бархирагты, гэгэн уйлагты, тархи дээрэтнай гай гасалан буухаяа байна.
Тиин хаашуул холо зогсон тэрээниие хараад, ядарал зоболонһоонь үхэтэрөө айжа, иигэжэ хэлэхэ: – Аргагүй хүсэтэй, агуу ниислэл Вавилоон, аймшагтай ехэ гашуудал зоболон шамда тудаба – зарга шүүбэридэ шаамайе үгэжэ хэһээхэ саг гэб гэнтэ ерэбэ!