31 Хатаһан набша намаагай ошонһоо аһажа-шатажа байһандал, хүсэ шадалтай зоншье муу муухай хэрэгүүдэйнгээ хэмээр усадхагдажа эхилхэ, хэншье энэ гай тодхор саража-болюулжа шадахагүй.
Тиимэһээ дэлхэй Бурханай хараалда хүртэжэ, дээрэнь амидарагша улад зон нүгэлөө эдлэжэ байна. Газар дээр амидарагшад үгы болоно. Зон үсөөрһөөр үсөөрнэ.
Эзэн! Та гараа далайгаад байнат, харин тэдэ энээниие харанагүй. Танай арад түмэнөө халхалан байхые үзэхэдөө тэдэ эшхэбтэр байдалда орохо! Тэдээндэ бэлдээтэй гал дүлэн дайсадыетнай үрэбхихэ!
Уур хилэн намда үгы. Гэбэшье хадхуур, үүргэнэ ургуулжа, урдаһаам тулахаар бодоболнь, Би дайлан гарахаб, тэрэниие дууһан шатаахаб!
Таанад хэндэшье хэрэггүй юумэ түсэблэнэт, ямаршье туһагүй юумэ хэнэт. Амисхаалтнай гал дүлэндэл адли, өөһэдыетнай залгиха.
Сионой нүгэлтэй зон айба, бурхангүйшүүл шэшэрбэ: «Залгидаг гал дотор хэмнай амидаржа шадахаб, хэтэ мүнхэдөө соробхилдог дүлэн дотор хэмнай амидаржа шадахаб?!»
Өөрынгөө галта хүсөөр Эзэн Сионой басагадһаа муу муухайень шүүбэрилэн угааха, Иерусалимые шуһанһаань сэбэрлэхэ.
Тэрэ хүсэ ехэтэ сэрэг – дайшалхы тэргэтэй, моридтой – хосороохо тээшэнь залаа. Тэдэ бултадаа унажа, дахин бодоогүй, зула мэтэ унтаржа замхаа.
Тиимэһээ тэдэнэй үндэһэн һолоомын болон хатаһан үбһэнэй гал дүлэндэ шатаһандал адли хосорхо, тэдэнэй сэсэг хатажа, хумхаа тооһон болохо, юундэб гэхэдэ, тэдэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй Хуули буруушаагаа, Израилиин арюун Бурханай үгэнүүдые тоогоогүй.
Гал түлижэ, гартаа гал баряад ябааша таанад! Өөрын галай гэрэл соо, өөһэдын носоогшо галаа барин ябыта, хамаагүй! Минии гар таанадта иимэ юумэ ушаруулха: таанад зобожо хэбтэхэт!
Эзэн иигэжэ айладхана: «Гахайн мяха, хулгана болон бусад бузартай юумэ эдидэг, ой модондо ошожо, шүтэн мүргэдэг зон бултадаа хосорхо.
Гэртээ харихаяа гаража байхадаа тэдэ Минии урдаһаа эсэргүүсэһэн зоной хүүрнүүдые хараха. Тэдэниие эдигшэ хорхойнууд хэзээдэшье үхэхэгүй, тэдэниие шатаагша гал дүлэн хэзээдэшье унтархагүй. Бүхы зон жэрхэн, эдээниие харан байха».
Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй уур хилэн газар дэлхэйгээр хаа-хаанагүй бушаганаха, зониие шатаан һалгааха, хэншье хэнииешье хайрлахагүй.
Эгээл ехэ баатарнууд болон танай тала барин дайлалдагша зон үхэлэй орон руу таанадые урин байна».
«Харагты, хэрэг шүүлгын үдэр ерэхэнь гээшэ, тэрэ халааһан зууха шэнги халуун байха. Омог бардам хүнүүд хуу хэһээгдэхэ, муу үйлэ хэгшэд һолоомон шэнги шатаха. Тэдэнһээ мүшэршье, үндэһэншье үлэхэгүй», – гэжэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладажа байна.
Модо үндэһөөрнь таһа сабшаха алма һүхэ бэлэн байна: һайн үрэ жэмэс үгэдэггүй алишье модон таһа сабшагдаад, галда хаягдаха.
Тэрэ таряагаа сэбэрлэхээр хүрзэеэ гартаа адхаад байна: таряагаа суглуулжа амбаартаа хадагалха, харин мэхиинэ һолоомыень залиршагүй галда шатааха.
Арьяатаниие шүүрэн бариба, тэрээнэй урда элдэб дүлгэ тэмдэг харуулжа, арьяатанай тамга табяад, тэрэнэй хүрэг дүрсэдэ һүгэдэн мүргүүлжэ байһан хуурмаг лүндэншые арьяатантай хамта шүүрэн бариба. Тэдэ хоёрые хоюулыень дүрэжэ байһан хүхэртэй нуур худар амидыгаар шэдэбэ.
Тэдэ зониие мэхэлэгшэ шолмос дүрэжэ байһан дүүрэн хүхэртэй нуур худар хаюулаа һэн. Түрүүн тэрэ нуур руу арьяатан, хуурмаг лүндэншэ хоёр шэдүүлээ. Тэдэниие хэтын хэтэдэ, үдэр һүнигүй тэндэ зобоожо туляажа байха юм.
Лээхидэ тэдэнэй дүтэлхэдэ, пилиштүүд баяртайгаар хашхаралдан, тэдэниие угтабад. Эзэнэй Һүлдэ тэрэнэй толгой дээрэ эршэмтэйгээр бууба. Тиихэдэнь маалингын утаһанай галда шатагша шэнгеэр тэрэнэй гарыень хүлин уяһан аргамжа ооһор таһаршаба.