27-28 Зоболон гунигаа мартажа, уруу дуруу шарайгаа орхижо, энеэшье гээ һаань, шадахагүй байнам. Би үбшэ зоболонһоо айдаг ба таанар намайе буруутан гэһээр байнат.
Хэды хөөрэлдэбэшье, минии зоболон бага болоногүй. Баһа үгэ дуугүй һуухань мүн лэ хэсүү.
Иимэ болохолоороо хэлэ амаа тэбшэн һууха хэрэг намда үгыл. Бэе сэдьхэлэйнгээ зоболон тухай ярингүй яахабиб даа.
Унтаха нойртоол зоболонгоо мартанаб гэхэдэш, аймшагтай зүүдэ үзүүлжэ улам һүрдөөнэлта.
Эзэн, намайе хайрлыт! Зон намайе залгихаяа һананал, бүхэли үдэрөө намда добтолон, намайе харшалнал.
Минии уй гашуудал эдэгэшэгүй, зүрхэ сэдьхэлни үбдэнэ.