20 Үглөөгүүр амиды байһан хүн үдэшэ хосордог.
Үндэһэ яһатан нүгөөдэ яһатаниие, хото нүгөө хотые мунсадаха, юуб гэбэл, Бурхан элдэб гай тодхор ушаруулан, тэдэниие хүлгөөн байха.
Иораам гушан хоёр наһатайдаа хаан шэрээ эзэлжэ, найман жэлэй туршада Иерусалимһаа хан түрэеэ зонхилон байгаа. Тэрэнэй наһа барахада хэншье гашуудаагүй. Тэрэниие Давидай хотодо хүдөөлүүлбэшье, хаанай бунхан руу оруулаагүй бэлэй.
Үхэһэн хүниие амилуулжа шадаха бэзэт. Зоболон бэрхэшээлэй үдэрнүүдэй хубилтар би хүлеэхэб.
Һалбаран дэльбыһэн сэсэг хурдан хоршыдог. Оройн һүүдэр түргэн хатадаг. Хүнэй амидарал тэрээндэ адлихан.
Хүсэтэ Танай эсэргүүсэл хүн удаан тэсэхэгүй. Аалихан доройтоһоор амидаралһаа халин зайладаг.
Удангүй би үхэжэ, энэ дэлхэйдэ дахин бусажа ерэхэгүй ушарһаа энэл намда шухала байна.
нэгэ сагта үмхэй бааһантаяа адли эгүүридэ үгы болоходонь, «Үнөөхимнай хаанаб?» гэжэ өөһэд хоорондоо гайхан асуухалта.
Юуб гэбэл, тоо томшогүй муу юумэн намайе тойроод байна. Хаража шадахагүй болотороо гэм буруудаа баригдааб. Толгойм үһэнһөө тэдэ олон, зоригни мохоод байна.
Үнэн ёһото ябадалтай хүн һайн дурасхаал үлөөнэ, нүгэлтэ хүнэй нэрэ үгы болодог.
