17 Иигэжэ хүниие муу үйлэһөө зайлуулжа, бардамыень заһажа,
Зүгөөр нэгэтэ һүни зүүдэн соонь Бурхан үзэгдэжэ, Абимээлэхтэ иигэжэ айладхаба: – Энэ эхэнэрые абаһанайнгаа түлөө ши үхэхэш. Тэрэшни үбгэнтэй.
– Тиимэ, зүб, – гэжэ зүүдэн соонь Бурхан үгүүлбэ. – Ши гэмгүйш. Тиимэһээ Би энэ эхэнэрые эдлэхэ арга шэнээ шамда үгөөгүйб. Минии урда нүгэлтэй байха хэрэгһээшни зайлуулааб.
Теэд энээнэй түлөө Хэзэкияа Эзэндэ баяр баясхалан хүргэн хүндэлэн ёһолбогүй, юуб гэхэдэ, тэрэ бардамлаа шуу. Иуда болон Иерусалим энээнэй түлөө гэм амасаа һэн.
Удахагүй би үхэжэ һалахаб. Хүсэһэн түлэблэһэн олон юумэмни хэзээшье бэелхэгүй, үгы болохо.
үхэлэй нүхэнһөө зайлуулан, ами наһыень эритэ илдэһээ хамгаалхань олон.
Хамаг юумэн сагтай ба ёһо гуримтай байдаг, хүн тэрээндэ нэрбэгдэжэ болохо. Юунэй тохёолдохые хүн мэдэхэгүй – хэн тэрээндэ хэлэжэ шадахаб?
Хүнэй бардам харасын үгы болохо, хүнэй дээрэлхүү зангай номгодохо саг дүтэлжэ байна. Тэрэ үдэр Эзэн лэ гансаараа үндэр зандаа үлэхэл.
Бүхы гоо үзэсхэлэнгыень, бардам бахархалыень доромжолхын тула Түмэн Сэрэгтэ Эзэн энээниие түсэблэн хээ юм.
Тиимэһээнь Би харгыдань адаалхай һөөгүүдые байгуулжа, түбэд ушаруулхаб, зүргэ замаа олохогүйн, гарахагүйн тула хорёо хашаа бодхоохоб.
Пиладай зарга шүүбэри хэдэг газарта һуухадань, тэрэнэй һамганиинь: – Тэрэ ямаршье гэм зэмэгүй хүндэ муу юумэ бү хэ! Мүнөө һүни Тэрэниие зүүдэндээ харааб, тиин Тэрэнэй түлөө аргагүй һанаагаа зобооб, – гэһэн мэдээсэлтэйгээр хүниие ябуулба.
Таанадые даран номгоруулхын, туршахын тула, һүүлдэнь һайе хэхэеэ Тэрэ таанадта бэрхэшээлнүүдые ушаруулһан байна. Таанадай мүн үбгэ эсэгэнэрэйтнайшье хараа-үзөөгүй сагаан будагаар элһэн сүл губида таанадые Тэрэ холлуулаа.
Бурханай урда номгон даруу байгты, тиин Тэрэ таанадые дээшэнь үргэхэл.
