1 Иоовой өөрыгөө гэмгүйдэ тоолоһоор байхадань гурбан нүхэдынь арсалдахаяа болибо.
«Эзэн минии! Намайе иигэтэр бү гэмныт! Харин юундэ намай үзэн ядаһанаа хэлээд үгыт!
Иихэдээ эгээлэй хүнүүдтэ адляар намда хандахадаа хамагые хаража байдаг Бурхан бэшэ болоно гүт? Буруугүй болохыем Та мэдэнэт. Танай мутарһаа хэн намайе һалгажа шадахаб? Хэншье һалгажа шадахагүй.
Амиием абаашье һаань, этигэһэн хэбээрээл байхаб. Ямаршье һаа, би Тэрэнэй үмэнэ ошоод, өөрыгөө хамгаалхаб.
Би мүнөө хэрэг шүүлгын газарта Тэрэнэй урда ошоод өөрыгөө үмэглэхөөр бэлэн байнам. Гэмтэй бэшэеэ би батаар мэдэнэм.
Харатай хүнүүд лэ иигэжэ дуугардаг, гэм гэмшэлһээ хулжахын тулада залитай үгэ хэлэжэ байнаш.
Үгы, шинии хэһэн муу хэрэгүүд олон, мянган гэмэйнгээ түлөө шиидхэлдэ орожо байнаш.
Хэншье шударга үнэн хэрэгэй түлөө Тэрээнтэй арсалдахадань яахаб. Тиин минии гэмгүй болохымни хүлеэн зүбшөөжэ, Өөрын шүүлгэһээ намайе сүлөөлэн табиха һэн.
«Би ямаршье гэм хээгүйлби. Буруу юумэ үйлэдөөгүйб. Гэбэшье Тэрэ намайе буруудхан дайсан гэжэ тоолохо шалтаг бэдэрнэ.
Энэ байдалые эрьюулэн бодобол, гомдохо хүниинь би гээшэб.