16 Удаан зоболондоо шаналан, удахагүй иигээд үхэхэ саг ерээ.
Эдеэ хоолой орондо намда ёолоон ерээ, нулимсамни уһан шэнги адхараа.
Намайе диилэһэн тушаа дээрэм дайсанай хашхараагүй һаань, Таниие нам тушаа һанаагаа табидаг гэжэ ойлгохоб.
Баяр, хүхюу байдал үршөөдэг Бурханай үргэлэй шэрээдэ дүтэлэн ошохоб. Ятагаар хүгжэмлэн, Танда, Бурхандаа, өөрын Бурхандаа, магтаал үргэхэб.
Тиимэһээ Би Тэрээндэ агууехэ зоной дунда һууха һуури үршөөхэб, хүсэтэйшүүлтэй хамта Тэрэ олзо хубаалдаха. Тэрэ Өөрынгөө ами наһа хайрлаагүй, Тэрэниие гэмтэн гэжэ тоолоо, олоной нүгэл Өөр дээрээ тээжэ, нүгэлтэй зоной түлөө зууршалан гуйгаа.
«Эдихэ эдеэ, ууха унда үгыт!» гэжэ тэдэ эхэнүүдээ гуйна, хотын үйлсэнүүдтэ согсо мэтэ амяа табижа хэбтэнэ, эхэнүүдэйнгээ гар дээрэ аалихан үнгэржэ байна!
Гэбэшье Ханнаа: – Үгы даа, эзэн. Би сэдьхэлээ гажаржа байһан эхэнэрби. Үзэмэй дараһан архи, шара ундашье уугаагүйб, харин Эзэнэй урда сэдьхэлэйнгээ шарха элирхэйлжэ байнаб.
