19 Тэндэ ехэ багагүй бултадаа адли эрхэтэй, богоол эзэнһээ сүлөө байдаг.
Гэбэшье хэнииньшье үхэжэ булагдаад, үтэ хорхойдо эдюулээд үнгэрдэг.
Олон хүн ойронь ошожо хүндэлһэнөө мэдүүлдэг. Газарай зөөлэн нэмэргэдэ хушагдан, тэрэ амардаг.
Шорондо хаягдаһан амитан тайбан һуудаг. Тэндэ харуулшанай хашхараан дуулдахагүй.
Юундэ зобогшодо гэрэл, гашуудагшада амин үгтэдэг юм?
Мэдэнэм, хүн бүхэнэй ородог үхэлэй хара нүхэндэ намайе Та оруулхат.
Үзэсхэлэн һайханай эгээл дээдэнь болохо Сионһоо Бурхан Өөрыгөө харуулан заларна.
Үгсүүр газарһаа зүрхэ алдажа, замда гарахаяа түбэгшөөдэг болохош. Үһэншни бүйлсэ модоной сэсэг мэтэ үнгэтэй болохо, бэешни даагдахаа болижо, голёо шэнги мүлхидэг болохош. Удаань мүнхэ гэртэ ошоходош гашуудалай орилоон гудамжада зэдэлхэ.
Газарай тооһонһоо гараһан зүйл тэндээ бусажа, һүлдэнь тэрэниие үгэһэн Бурхандаа бусаха болоно.
Хүн һалхи тогтоожо шадахагүй, һүнэһэнэй халиха үдэр тогтоохо арга тэрээндэ байхагүй. Үхэхэ үдэрөө хүн зонхилхо шадалгүй. Энэ тэмсэлдэ абарал гэжэ байхагүй, нүгэлтые нүгэлынь халхалхагүй.
Хүн бүхэн нэгэтэ үхөөд лэ, удаань зарга шүүбэридэ орохо ёһотой.