12 Ушарынь гэхэдэ, би ядуушуулые зоболонһоо гэтэлгэжэ, үншэдтэ туһалдаг байгааб.
Муу хүнүүдэй хашалтаһаа боложо, үгытэй ядуушуул бэеэ нюухаһаа ондоо аргагүй болодог.
Бэлбэһэн эхэнэрэй үритэй болоходонь, хүхөөр хүүгэдыень һалган абажа, богоол болгодог гэмтэн байдаг. Зээлеэр гуйһан ядуу хүнһөө хэтэрмэ ехэ барисаа эридэг.
Хүнэй зоболон үзөөд, би адлихан уйлажа, хооһон ядууе үнэн сэдьхэлһээ хайрладаг байгаа бэшэ аалби?
Өөрөө садаһан аад, үншэн ядууһаа хоол харамнажа байгаагүйб.
Би тэдэниие түрэһэн эсэгэһээнь өөрэгүй адли энхэрээб, бэлбэһэн эхэнэртэ түшэг тулга болооб.
Хэрбээ би танил шүүгшээр тала татан үншэн хүүгэдтэй заргалдан хохирооболни,
ядуу зондо дээрэлхүүгээр хандахадань, ядуушуулай орилоон Тэрээндэ дуулдадаг.
Ямаршье шалтаггүй аад, намайе үзэн ядагшад толгойн үһэнһөөмни олон байна. Зүб бэшэ аад, намайе мүрдэгшэд хүсэтэй. Хулгайлаагүй юумэеэ бусааха ёһотойлби.
Харыт, хорото муу зон ходо һайн байдалтай, баялигаа арьбадхан байнал.
Шэлэн абаһан нэгэнтэйгээ хэлсээ баталааб, Өөрын зараса Давидта иигэжэ тангариглааб:
Ядуу хүнэй хашхархада дуулаагүй хүн нэгэ сагта өөрөө хашхархадаа, харюу дуулахагүй.
Хэлэхэ аргагүй хүнүүдэй түлөө, золгүй бүхы хүнүүдэй түлөө амаа нээ.
Зобоһон болон ядуу зоной хэрэгүүдые үнэн зүбөөр тэрэ шүүбэрилдэг һэн. Тиимэһээл урагшатай һайн бэлэй. Энэл хадаа Эзэниие мэдэхэ гээшэ болоно.
үншэн хэнзэнүүдые, бэлбэһэн эхэнэрнүүдые аршалдаг, ерүүл зондо дуратай, тэдээндэ эдеэ хоол, хубсаһа хунар үгэдэг.
Үншэн үхибүүдтэ, бэлбэһэн эхэнэрнүүдтэ туһалха, юрын байдалаар өөрыгөө бузарлахаһаа болгоомжолхонь лэ Эсэгэ Бурханда һайшаагдадаг һүзэг һүлдэ мүн.