21 Дурна зүгэй хара һалхин тэдэниие байраһаань хобхо татаһан мэтэ.
Тиимэ муу хүн гэрэлтэ дэлхэйһээ харанхы оршондо түлхигдэн орожо, уг галгаха гансашье үригүй үхэнэ.
Тиимэ хүнэй амидарал зүүдэн мэтэ үнгэрдэг.
Тэдэ һалхинда хиидэхэ хатаһан һолоомо, хамагдаһан мэхиинэ мэтэ үгы болодог гэжэ үнэн гү?
Тиигээд орон гэртээ тэрэ дахин үзэгдэхэгүй, тэрээниие түрэл танилыншье ог таһа мартадаг.
Маанадай хэһэн нүгэлэй хэмээр Тэрэ маанадта харюулдаггүй, гэм зэмэймнай түлөө дууһан бидэндэ амасуулдаггүй.
Эзэн «Үгытэйшүүлэй хооһорхо, ядуу зоной ёолохо абяанһаа боложо Би мүнөө бодохоб. Хүсэһэнэйнь ёһоор аюулгүй газарта абаашахаб!» гэнэ.
Харин Та, Эзэн, тэдэниие наада барижа энеэхэт. Бүхы үндэһэтэдые шоо наадан болгохот.
Зүүн зүгэй һалхинай тооһо шорой хүдэлгэдэгтэл, өөрын арад зониие дайсадайнь урда тараахаб. Нюргаа тэдээндэ харуулжа, гай тодхоройнь үедэ туһалхагүйб!
Бусад обогуудта орходоо Эпрааим үнэр олоншье хадаа, зүүн зүгһөө бодоһон һалхинда, сүл губиһаа Минии эльгээһэн һалхинда тэрэнэй үрэжэл хаташаха, булагынь шэргэхэ. Би үнэтэ сэнтэй юумэ нөөсэлһэн һангыень хооһолхоб.
Аадар бороо адхараад, уһа мүрэнүүд үерлэбэ, шанга һалхин буугаад, энэ гэрые дайраа. Тиихэдэнь тэрэ гэр бутаржа, аймшагтайгаар һандаран унаба.
