2 Хүршэ айлайнгаа үмсын газарые эзэлхын тула табигдаһан мужаа абаад хаяха юм. Хүнэй хони туугаад, өөрынгөө һүрэг соо нюуха юм.
Гэнтэ шэбаа угсаатан добтолон ерэжэ, малыешни буляажа, ажалшадыеш һэлмэдэжэ алабал. Гансаараа би амиды гаралсажа, шамда дуулгахаяа яаран ерэбэб, – гэбэ.
Хэлэжэ дүүрээгүй байтарнь, үшөө нэгэ хүн ерэжэ дуулгаба: – Халдей угсаатанай дээрмэшэд гурбан тээһээ добтолжо, ажалшадыеш жадаар хадхажа алаад, тэмээнүүдыетнай буляажа абаа. Би гансаараа амиды үлөөб.
Ушарынь хадаа тэрэ ядуушуулые дарлажа, өөрөө бодхоогоогүй гэрнүүдые буляажа абадаг байгаа.
Минии гэм зэмэ тухай газар орилхоор, бураздаагайнь гомдохоор
Ядуушуул тариһан таряаень хуряан эдихэ, хадхууртай хашаа дээгүүрнь үбһэ ногоо хулгайлан шэдэхэ. Мүнгэндэ уланхатагшад зөөридэнь һанаархаха.
Эсэгэнэрэй табиһан мужаа бү хүдэлгэ.
Урданай хилэ мужаа бү хүдэлгэ, үншэдэй газарта булимтаран бү оро.
Иудын ноёд Израилиин газар уһанай хилын тэмдэгүүдые хүдэлгэжэ, газар өөһэдтөө хулгайлан абана. Тэдээндэ уурлажа, уур хилэнгээ уһан мэтэ тэдээн дээрэ адхахаб.
Хүршынгөө газарай хилэнүүдые бү эбдэ. Эзэн Бурханайтнай эдлэхыетнай үгэһэн газар дайдада анха түрүүн ерэхэдээ, үбгэ эсэгэнэртнай газар хубаарилаа. Шинии хуби гэжэ тэмдэглэн шулуу табяа. Тэрэ шулуу бү хүдэлгэ.
«Хүршынгөө хилэнүүдэй тэмдэгүүдые ондоо тээшэнь болгоһон хүн хараалай ехэ хараал шэнгээхэ!» Бүхы арад зон харюусаха: «Болтогой!»