28 Тиигэбэл һанаһан бүхы һанааншни бүтэжэ, амидаралайш зам гэрэлтэй болохо.
Амидаралшни үдын наран мэтэ гэрэлтэжэ, харанхы соо үүр сайһан мэтэ болохо.
Урдань Тэрэ минии хажууда байжа, харанхы дэлхэйдэ ябаха гэрэлтэ зам заажа байгша һэн.
үхэлһөө сүлөөлһэн ушарһаань би амиды ябанаб» гэжэ зондо бахархан яридаг.
Урасхал уһанай дэргэдэ тариһан модондол тэрэ адли. Тус модон асарха сагтаа алим жэмэсээ эдеэшүүлэн асардаг, набшань хатадаггүй. Тиимэ хүнэй хэһэн хэрэг бүхэниинь үлзытэй.
Эзэн бүхы үндэһэтэд дээгүүр, алдар солонь тэнгэри дээгүүр.
Та тэрэниие һайхан юрөөлөөр угтан абаат, шэжэр алтан титим толгой дээрэнь табяат.
Харин үнэн шударга хүнүүдэй зам хадаа үүрэй толон мэтэ үдэрэй ерэхэдэ улам һаруул болодог.
Харгы замһаа баруун, зүүн зүгүүд руу хадууран байбал, таанад ара тээһээ Тэрэнэй иимэ абяа дуулахат: «Харгы – тэндэ. Тэрээгүүр ябагты!»
«Эзэнэй захираашьегүй юумэн боложо магад» гэжэ хэн хэлэхэб?
«Гэбэшье Минии нэрын урда һүгэдэдэг хүнүүдэй түлөө үнэн шударгын наран мандажа, эдэгээгшэ туяа гийгүүлхэл. Таанад хашаанһаа гүйжэ гараһан тугал шэнги сүлөөтэй хүхюу харайлдахат.
Зальбаржа байхадаа этигэл һүзэгтэй байбал, ямаршье эриһэн юумэнтнай танда үгтэхэ, – гэжэ шабинартаа хэлээ бэлэй.
Иисүүс дахин тэдэнтэй хөөрэлдэбэ: – Би дэлхэйе гэрэлтүүлэгшэ Гэрэл туяа гээшэб. Минии хойноһоо дахаһан хүн харанхы соогуур төөрижэ ябахагүй, харин амидарал олгодог гэрэл туяатай болохо.
«Эзэнэй хүсэбэл, бидэ амиды байхабди, тиимэ юумэ, али ондоо юумэ хэхэбди», – гэжэ хэлэжэ байхын орондо