25 Газар дэлхэйн Түгэс Хүсэтэ Эзэн лэ шинии найдабари болоһон үнэтэ баялиг байха ёһотой.
Энэ болоһон үйлэ хэрэгүүдэй удаа нэгэ хэды сагай үнгэрөөд байхада Абрамда үзэгдэл үзэгдэжэ, тэрэ Эзэнэй иимэ айладхал дуулаба: – Абрам, юунһээшье бү ай! Би шамайе хододоо хаража хамгаалжа, угаа ехэ һайн һайханиие үршөөхэб.
Тиигэбэл ши Түгэс Хүсэтэдэ түшэг тулга оложо, сэдьхэлшни тэнигэр болохо, Бурхан тээшэ харахаш.
гэрээ мүнгөөр дүүргэжэ, алта суглуулжа байһан ноёдтой хамта хэбтэхэ һэмби.
Тэнгэри Бурханай һүр жабхалангые зарлан тунхаглана, огторгой Тэрэнэй хэһэн бүтээлнүүдые айладхана.
Энэрэл хайра болон үнэн хамта уулзаха, зүб шударга болон амгалан тайбан таалалдаха.
Тэрэ танай ажабайдалда найдамтай аршалалта болохо. Үршөөдэг эрдэни зэндэмэнинь – мэргэн ухаан, эрдэм мэдэсэ, Өөрһөөнь түбэгшөөлгэ.
Бү айгты, Би таанадтаяа хамтаб! Би таанадай Бурхамби, тиимэһээ бү һанаагаа зобогты! Би таанадые хүсэтэй болгожо, туһалхаб! Таанадые хамгаалжа, абархаб!
«Эзэн – минии хуби мүн, тиимэһээ Тэрээндэ найданаб!» гэжэ минии сэдьхэл хэлэнэ.
Эдэ бүхэн тухай бидэ юун гэжэ хэлэхэбибди? Хэрбээ Бурханай манай талада байбал, маанадта эсэргүүсэһэн хүн байха аал?
Зобожо байһаншье һаа, бидэ ходо баяртай байдагбди; үгытэй ядуушье һаа, олон хүнүүдые баян болгодогбди; ямаршье юумэгүй байһан шэнги аад, үнэндөө бидэ бүхы юумэнэй эзэдынь гээшэбди.
Хайрата аха дүүнэрни, шагнагты даа: Бурхан үгытэйшүүлые һүзэгөөрөө баян бардам байхыень, Өөртэнь дуратай хүнүүдтэ үгэхэб гэжэ найдуулһан хаан оронойнгоо залгамжалагшад болохыень шэлэжэ абаа бэшэ һэн гү?