20 Тэрэ хүн өөрын лэ бэеэр Түгэс Хүсэтэ Бурханай уур хилэнсэг амсаха зэргэтэй.
Тиин эртэ наһа барахадань, гэр бүлэнь тэрээндэ ямар хабаатай юм бэ?
Гэмтэй муу хүн һүйдхэлэй үдэртэ бүтэн үлэдэг, Бурханай ууртай шиидхэлдэ тэрэ ородоггүй.
Тиимэ хүн орон дээрээ баян унтабашье, нюдөө нээхэдэнь, зөөри гэжэ үгы.
Түгэс Хүсэтын һомонууд минии дотор, тэдэнэй хорые һүнэһэмни уужа байна. Намайе айлгаха бүхы аргануудые Тэрэ хэрэглэхэ мэтэ.
Дэлхэйн хизаарһаа зүрхөө үбдэн Таниие дууданаб. Хабсагай дээрэ намайе үргэн табиит, өөрөө тэндэ гаража шадахагүйлби.
Та угаа һүрөөтэйт. Ууртай байгаа сагтатнай хэн урдатнай байжа шадахаб даа.
Тэнгэриһээ Та зарлиг буулгаат, газар дэлхэй айжа, аниргүй болоо,
Иерусалим, һэрииш, һэрииш! Бодо! Эзэнэй шамда үгэгшэ уур хилэнгэйнь аягаһаа гашуун хэһээлтын шүлэ уугааш! Шабхаруушье үлээнгүй дууһан уужа, найгалзан байнаш.
Харин хүн бүхэн өөрын гэм зэмэй түлөө үхэхэ, гашуун уһан үзэм эдидэг хүнэй өөрынь шүдэн мохоо болохо.
Бүхы дэлхэйе һогтуулжа байһан, Минии гартахи алтан хундага мэтэ һэн Вавилоон.
Хүн бүхэнэй – эхэ, эсэгын, үхибүүнэйнь – ами наһан Минии мэдэлэй. Нүгэл үйлэдэгшэ хэн нэгэн өөрынгөөл хэһэнэй түлөө хосорхо.
Тэдээндэ ши иигэжэ дамжуула: «Өөрөөрөө тангаригланаб! – гэжэ Эзэн айладана, – Өөдөө шэдэһэн шулуунтнай өөһэдынтнай толгой дээрэ бууха!
Тэрэ баян тамын оёорто хаягдаад зобожо байхадаа, дээшээ хаража, Абраһаамые, мүн хажуудань Лазариие холоһоо анхарба.
Бурханай уур сухалай аягаһаа Тэрэнэй уур сухалай холисогүй сэбэр үзэмэй дараһан архи ууха, тэдэ хүнүүдые арюун нангин Эльгээмэлнүүдэй урда, Үргэлэй Хурьганай урда асараад, гал түймэр руу, хүхэрэй хүхэ дүлэн руу хаяжа, тамалан хэһээхэ.
Арадуудые илан дарахын тула амандаа хурса һэлмэтэй; Тэрэнь бүхы арадуудые түмэр таягаараа ударидан зонхилжо байха. Тэрэ Хамагые зонхилогшо Бурханай ехэ уур сухалай томо тогоон соо үзэмэй жэмэсые низа тэһэ дэбһэнэ.