13 Тиимэ зон наһан соогоо өөдэргэ амидараад, һанаан тэгшэ үхэлэй газарта ошодог.
хуур лимбын хүгжэмэй аялга соо сэнгэн баясана.
Зарим хүн элүүр шамбай, тарган садхалан, һанаан тэнигэр ябаһаар үхэдэг.
Тиимэ хүнүүд сагһаа урид үхэжэ, амидаралайнь үндэһэн үерэй уһанда ходор татуулһан мэтэ болодог.
Ган болон халуунай уһа саһа хайлуулан шэргээһэндэл адли нүгэл үйлэдэгшэд һүнэжэ, Үхэлэй орон тэдэниие залгиг.
Түр зуура дээшээ гараад, бусадтал адли үгы болодог. Хиргуулһан хоолос мэтэ унаад бусадта адли обоологдохо. Үхэхэдөө, тэдэ бусадһаа ямаршье илгаагүй байдаг.
Би мүнөө аниргүй хэбтээд, нойрсожо амарха байгаа ха юмбиб.
Хэрбээ тэдэ Тэрэнэй үгэ дуулан, зааһан замдань оробол, байдалынь һайжаржа, үлэһэн наһа үедөө элбэг жаргалтай болоно.
Танай заларһан газарта мүнөө дайсадтнай архиран байна. Тэдэ өөрын тугуудые илалтын тэмдэг болгон бодхоо.
Гарайнгаа хэжэ шадаха юумэ шадал соогоо хэгты. Ушарынь гэхэдэ, үхэлэй орондо ошоходош, тэндэ ажал үйлэ, бодол сэдьхэлгэ, мэдэсэ, мэргэн ухаан гэжэ байхагүй.
Израильшуудай арба мянган шэлэгдэмэл сэрэгшэд Гибаа руу добтолон ошобод. Айхабтар шэрүүн тулалдаан болобо. Теэд Бэньямиинэй угай сэрэгшэд гай тодхорто орожо байһанаа ойлгобогүйд.