19 Ушарынь хадаа тэрэ ядуушуулые дарлажа, өөрөө бодхоогоогүй гэрнүүдые буляажа абадаг байгаа.
Тэрээндэ иигэжэ хэлээрэй: «Ши алаад, угайнь зөөриие эзэмдэхэ гэжэ байна гүш? Набоодой шуһые нохойнуудай долёожо байһан тэрэ газарта нохойнууд шинии шуһа долёохо», – гэжэ Эзэн айладана.
Танигдаагүй хүнүүд гэртэнь орожо һуухадаа, үмхэй үнэрынь арюудхаха гэжэ арса хүжэ шатаана.
Зээли абаха гэһэн хүнһөө барисаагаар мүнгэ эдижэ, хүнүүдые нюсэгэлдэг бэлэйш.
Зобожо дарлагдаһан хүнүүд уйлан ёоложо, хархис этэгээдүүдэй һабарһаа гараха гэжэ тэгүүлбэшье, тэдэниие Бүтээгшэ хэсүү үедэ туһалжа шадаха гү гэжэ ойлгодоггүй. Хүнүүдые бүтээхэдээ, арьяатан амитантай, жэгүүртэн шубуунтай жэшэмээр бэшэ ехэ ухаа үгэһэниинь ушартай гэжэ ухаалдидаггүй.
Намайе диилээб гэжэ дайсамни бү һанаг, унаа гэжэ намда дурагүйшүүл бү баярлаг!
Би Танай хайра энэрэлдэ этигэнэб! Зүрхэмни Танай абаралда баярлаха. Намайе Эзэнэй үршөөһэн тухай би дуулахаб!
Үгытэйшүүлые дарладаг хүн Бүтээгшые буруушаана, гуйраншаниие хайрлаха сэдьхэл Бүтээгшын нэрэ хүндэ үргэнэ.
Нарата юртэмсэдэ бүхы дарлалтын үйлэ дахин дахин харабаб. Дарлуулагшадай нулимса хаража байхада, тэдэнэй һанаа заһаха хэншье олдохогүй. Дарлагшын талада хүсэн, харин дарлуулагшадые хайрлаха хэншье байхагүй.
Хаанай хананхалан оролдодог орон нютагынь урдал хуу байдаг.
Харин дэлхэй дээр баряанда байгшадые хүлөөрөө дэбһэн үдьхэлжэ байхые,
Баяшуул арад зониие мүлжэнэ, үгытэйшүүлые, ядуу байдалтай зониие дарлана, ерүүл хүниие худалаар харшална.
Үгытэй ядуу зониие татабаряар зобоожо хооһоруулнат, таряаень алба татабари гэжэ абанат. Энээнэй түлөө таанартай юун тохёолдохоб гэбэл: шулуу сабшан гэр барихат, гэбэшье тэндэ ажаһуухагүйт. Уһан үзэмэй сэсэрлиг һуулгахат, харин үзэмэй дараһан архи уухагүйт!
Гэмтэ хэрэг хэды олоор хэһыетнай, нүгэл шэбэлэйтнай угаа хүндые мэдэнэм. Зэмэгүй хүниие харшалнат, эдилгэ абанат, ядуу зониие буруу шүүбэрилнэт.
Тэдэ таряаланда һанаашархабал, хүсэ хэрэглэн, буляажа абана, гэр байрада обтобол, саб байса абана, хүниие, гэр хогшолыень, уг залгамжалан дамжуулдаг зөөри зөөшыень хуряажа абана юм.
Зохидхон гэрнүүдтэнь һанаашархан, арадайм эхэнэрнүүдые тэрэ гэрнүүдһээ үлдэжэ гарганат, Минии үреэлые үхи хүүгэдһээнь хэмэ мүнхэдөө буляан абанат.
Хариин улад зон газарайшни хэшэг, ажалайшни бүхы үрэ дүн эдижэ хэрэглэжэ байха. Харин ши наһаараа хашагдажа, үйлөө үзэжэ байхаш.
Ушарынь хэлэбэл, үршөөл хайра үзүүлдэггүй хүниие Бурхан үршөөл хайрагүйгөөр шүүбэрилхэ; тиихэдэ үршөөл хайра зарга шүүбэриһээ дээгүүр үргэгдэхэ.
Харин таанар үгытэй хүниие гомдохообот! Тиихэдээ таанадые баяшуул лэ хашажа мүрдэжэ, зарга шүүбэридэ оруулдаг бэшэ аал?
Таряалан дээрэтнай ажаллаһан хүдэлмэришэдтэ хүлһыень түлэхэеэ таанад арсабат, харин мүнөө тэдэнэй түлэгдөөгүй салингынь таанадые зэмэлэн хашхарна. Һүр жабхаланта Эзэн ургасыетнай хадаһан хүдэлмэришэдэй гэгэхые дуулаа.