7-8 Эзэн намайе туйлдам хүргэжэ байна. Гал гуламтыем усадхаһанаар дүүрэхэгүй, ахирхан бэеым гартаа оруулан зобоожо байна. Үбшэн зоболондо нэрбэгдэн, арһа яһан болооб. Бусад хүнэй урда гэмтэ амитан болооб.
Өөрын амидарал үзэн ядадаг болоһон би гомдолоо Бурханда мэдүүлхэмни.
Анда нүхэдни намайе наада барижа байна. Тиимэһээл би Бурханай урда нулимсаяа гарганам.
Аха дүүнэрни, түрэл саданарни намайе орхижо, анда нүхэд, танил таланууд тоохоо болёо.
Тэндэ хара һанаатайшуулшье сүйд хэхэеэ болижо, ядаран тулигшад амардаг.
Туйлдаа хүрэтэр ядарһан намда тулаха найдабари үгы.
Амиды ябаха хүсэлгүй болоһон намайе бү тамалыт. Амидарални удха ушаргүй болоо.
Тэрэшэлэн минии бэе уйтай үдэр һарануудые тэбшэн хүлеэбэшье, һайниие үзөөгүй. Һайниие үзэхын орондо һүни бүри зобон тэршэлдэг.
Һүр һүлдэгүй болоһон зониие дүнгэжэ, үгөөрөө туһалхыем Эзэн Бурхан намда юун гээд хэлэхыем заажа үгөө. Үглөө бүри Тэрэ намайе һэреэн, шэхыем һэргээн, юу айладхахаа байһыень шагнаха гэжэ тэсэн ядан хүлеэдэг намайе болгоно.
Тиимэһээ Би һандарал, үгырэл асаран, шамайе, хото, нүгэлэйшни түлөө хэһээхэб.