22 Удангүй би үхэжэ, энэ дэлхэйдэ дахин бусажа ерэхэгүй ушарһаа энэл намда шухала байна.
Хизааргүй харанхы ба гүн һүүдэрэй орон руу ошохымни урда хэшээгыт.
Хүн гээшэ модондо адли бэшэ. Нэгэл удаа үхэхэдөө, дүүрээ. Үхэһэн хүнэй хаана ошодогыень хэн хэлэжэ шадахаб?
Үхэһэн хүниие амилуулжа шадаха бэзэт. Зоболон бэрхэшээлэй үдэрнүүдэй хубилтар би хүлеэхэб.
Хүнэй наһанай хэмжээе тогтоожо үгэһыетнай хэн ондоо болгожо шадахаб?
Анда нүхэрөө хамгаалан зууршалһан мэтэ тэрэ гэршэ тэнгэридэ намайе Бурханай урда хамгаалхань болтогой.
Урма зоригни хухаржа, үдэр хоногуудни дууһажа, удахагүй хуурсагта орохоо бодожо байнам.
Би мүнөө аниргүй хэбтээд, нойрсожо амарха байгаа ха юмбиб.
Үгсүүр газарһаа зүрхэ алдажа, замда гарахаяа түбэгшөөдэг болохош. Үһэншни бүйлсэ модоной сэсэг мэтэ үнгэтэй болохо, бэешни даагдахаа болижо, голёо шэнги мүлхидэг болохош. Удаань мүнхэ гэртэ ошоходош гашуудалай орилоон гудамжада зэдэлхэ.