22 Хэһэн үйлэдөө тэнсүү шиидхэл абахаа тэдэ ойлгожо, гунигта бодолдо абтана.
Тэрэнэй хэлэхэ гэһэн юумэеэ хүсэд хэлээгүй байхада, хаан ерэбэ. – Эзэн бидэндэ, – гэжэ Элишаа хэлэжэ эхилбэ, – ямар аюул эльгээбэб гэжэ харагты! Эзэнһээ бэшэ юун намда хүлеэгдэхэб даа.
Мяхаша шубуунай үхэл хүлеэдэгтэл Эзэнэй шиидхэл буухые тэдэ мэдээд,
Тэрэнэй шиидхэлһээ тэдэ зайлажа шадахагүй, үхэлэй харанхыда орожо, галда шатаһан сусал мэтэ үгы болоно. Иигэжэ Тэрэнэй уур хилэнсэг тэдэниие усадхана.
Эзэнэй уур хилэнсэгһээ болгоомжологты. Тэрэнэй уур хилэнсэгэй хурса һэлмэдэл сабшахада, шиидхэлынь ямар болохые таанар мэдэхэт.
Тиимэ хүндэ үри хүүгэд олоншье һаа, үлэн хооһон ябажа, дай дажарта хосорно.
үхэлэй нүхэнһөө зайлуулан, ами наһыень эритэ илдэһээ хамгаалхань олон.
Тэрэнэй үгэ дуулаагүй һаа, үнэн байдалаа ойлгонгүй ябаһаар эритэ зэбсэгһээ наһа барана.
Энээнһээ үлүү тэсэбэри намда байхагүй. Этигэл найдабаримни мүхэжэ, минии үхэлэй ямар хадань би тэсэхэ болонобиб?
Тэрээндэ хандахадамни, Тэрэ харюусабашье гэлэй, харин минии үгэ Тэрэ соносоо гэжэ би этигэхэгүй байнам.
Иуда асарһан мүнгэеэ Һүмэ соо хаяад, газаашаа гаража, боожо үхэбэ.