14 Үхэлшье намда хамаагүй. Үхэлһөө зугадаха хэрэг намда үгы.
Бардам омогһоо боложо, ши өөрынгөө бэеые таһа татахаһаа холо бэшэ байнаш. Шамһаа боложо оршолон юртэмсын зүй тогтоол хубилжа, амитай бүхы усадхагдаха, хада шулуун байраһаа хүдэлхэ юм гү?
Тэнэг хүн гараа хабсараад һуужа, мяхаяа барадаг.
Шамайе дарлагшадые бэе бэеэ хороохыень баадхахаб, тэдэ өөһэдынгөө шуһа үзэмэй дараһан архи мэтээр уужа һогтохо. Тиихэдэ хүн бүхэн Намайе шинии Абарагша, эрхэ сүлөө олгуулагша Эзэн, Яковай Хүсэтэ Бурхан гэжэ мэдэдэг болохо!
Зон орон дотороо бүхы юумэ эдихэ, гэбэшье садахагүй. Тэдэ өөһэдынгөө гарыешье мэрэхэл!
Таанад намайе абархагүй гэжэ һанаад, ами наһандам аюултайшье һаань, мүрэн гаталжа, аммоонуудтай тулалдааб. Эзэн тэдэниие минии гарта дамжуулан үгөө. Мүнөө таанад намтай юундэ дайлалдахаяа ерээбта?
Тэрэ ами наһаяа хайрлангүй пилишт Голиафые усадхажа, Эзэн бүхы Израильда агууехэ абарал буулгаа. Та тэрэниие хараад, баясаа бэлэйт. Теэд юундэ ямаршье шалтагаангүйгөөр Давидые алажа, гэмгүй хүнэй шуһанай нүгэл үйлэдэхэ гэжэ байнабта? – гэбэ.
Үнөөхи тэрэ эхэнэр Саулда ерэжэ, тэрэнэй һүрдэһые хараад: – Танай шэбэгшэ үгыетнай дуулаад, өөрынгөө ами наһа хайрлангүй, хэлээшыетнай дүүргэбэ.