5 Зоболон үзөөгүй сагтаа таанар зобоһон хүниие наадалжал шаданат.
Танил талануудай наада зугаада би оронхойб. Урдань би Бурханһаа гуйлтадаа харюу абадаг бэлэйб. Мүнөө гэм хээгүй, үнэн шударга би бултанай доро болоо хэбэртэйб.
Үнэн шударга минии зобожо байхада дээрмэшэн этэгээдүүд баяжажа, Бурханиие тоодоггүй зон амар һууна. Тэдэ өөрын хүсэ шадалые бурхан болгон үргэмжэлнэ.
Таанарай нам шэнги болоо һаа, бишье тархяа һэжэрэн зэмэлхэ байгааб.
Гэмтэй этэгээдүүдэй гэр гэрэлгүй боложо, гал гуламтань һүнэхэ болоно. Тиимэ муу хүнэй хохиржо муу шиидхэл үзэхэнь зүб гээшэ.
Ногоондо бэлшэһэн хулан хашхарха гү? Үбһэ тэжээлэй тэбшын хажууда үхэр мөөрэхэ гү?
Үхэлэй аргамжанууд намайе хүлибэ, хосоролтын урасхалнууд намайе айлгаба.
Зүб шударга хүнэй дэн хурсаар гэрэлтэдэг, харин хуулигүй зоной гэрэл мүхэдэг.
Эхэ эсэгэеэ хардаһан хүнэй амидаралай дэн унтарха.
Харанхы болгохынь урда тээ, бүрэнхы хада ууланууд дээгүүр хүлэйнгөө торохын урда тээ үрдижэ, найдаһан гэгээн гэрэлыетнай Тэрэнэй гүн харанхы, үнэгэнэй төөримэ шэб харанхы болгохынь урда тээ үрдижэ, Эзэндэ, өөрынгөө Бурханда, магтаал соло дуудагты!
Тэнэг басагадынь сэсэн басагадтаа хандажа: «Өөһэдынгөө тоһонһоо манда үгэлсыт, зуламнай унтархаяа байна», – гэбэ.
Зай, тиигээд өөртөө: Азатай хүн байнаб! Олон жэл соо өөрыгөө хангаха эд зөөритэйб. Мүнөө юундэш һанаагаа зобонгүй, эдижэ, уужа, хүхижэ, сэнгэжэ байхаб, – гэжэ хэлэхэб».
Бүдэрхэдэнь, үһөөгөө абахаб, зэмыень амасуулхаб. Хосорхо сагынь дүтэлөө, удахагүй тэдэнэр хэһээгдэхэ».
