23 Зарим улас үндэһэтэниие хүсэтэй болгожо, нүгөөдүүлынь нураан унагаадаг. Зарим уласай газарынь үргэдхэнэ, зариманай газар буляан абадаг.
Энээнэйнь түлөө Бурхан хүйһэ хүндэдэг хүгшэдтэ һайе хээ һэн. Израилиин арад түмэн олошоржол, шанга боложол байба.
Израильшуудай тоо улам олошоржо, олон болоходоо шадалтай боложо, тэндэхи орон нютагые дүүргэбэ.
Эзэмнай, Та арад түмэниие олошоруулаат, ороной газар дэбисхэр үргэдхөөт. Иигэжэ Өөрыгөө алдаршуулаат.
Ерэхэ сагта Израилиин улад зон, Яковай үри һадаһад, модон мэтэ үндэһэлжэ, сэсэглэжэ, үрэ үгэхэ. Бүхы юртэмсэ тэдэнэй жэмэсээр дүүрээд байхал.
Элинсэг эсэгэ Абраһаам, таанадые түрэһэн эхэ Саррые һанаандаа оруулагты. Би Абраһаамай ори ганса, үхи хүүгэдгүй байхадань үреэжэ, үхи хүүгэдые үршөөгөө бэлэйб. Иигэжэ уг удамынь угаа үнэржүүлээ һэм.
Эгээл үсөөн бүлэһөөшье хамагай олон, хүсэтэй үндэһэ яһатан үдэн гаража болохо. Таатай сагай тохёолдоходо, Би, Эзэн, энэ хэрэг түргөөр бүтээхые оролдохоб!»
Бурхан, Та үндэһэ яһатаниие олошоруулаат, ехэ баяр тэдээндэ түхөөгөөт. Зон олзо хубааха үедэ баярладаг мэтэ, Танай урда ургаса хуряан баярлана.
Тэндэ ажаһуугшад магтаал дуулаха, баясан-сэнгэн хашхаралдаха. Минии үршөөхэдэ, тэдэ олошорхо. Минии дээгүүр үргэхэдэ, тэдэ доромжолуулхаяа болихо.
Огторгойн одо мүшэдые гү, али далайн эрьеын элһэ тооложо барахагүйдэл адли олон Давидай уг удамые, мүн левит санаартадые болгохоб.
«Би тэдээндэ дохёо үгэжэ, нэгэ газарта суглуулхаб, юундэб гэхэдэ, тэдэниие түлөөһөөр бусаагааб. Тэдэ урданайхи шэнги тоо томшогүй олон болохо.
Бүхы дэлхэйгээр нютагжахынь тула амидарха саг болзорыень болон байрлаха хилэ хизаарыень тогтоон, ори ганса хүнһөө бүхы хүн түрэлхитэниие Тэрэ бүтээгөө.