19 Тиигээд оршолонто юртэмсэдэ огто ерээгүй мэтэ эхын хэбэлһээ унамсаараа үхээриин газарта ошохо һэм.
Тиигэбэл юундэ Та намайе эхын умайһаа түрүүлээ гээшэбта? Хүнэй нюдэндэ харагдахын урда үхэһэмни дээрэ байгаа.
Удангүй үхэхэ намайе удаан бү тамалыт. Ойро зуура һэргэжэ, амяа абаха сүлөө олгыт.
Харанхыда оруулжа хаяхын урда һүнөөхэеэ яагааб даа. Манан харанхы соо юушье харахаа, юушье ойлгохоо болёод байнаб.
Юундэ би умай соогоо бүтөөгүй, гарамсаараа үхөөгүй хүмбиб?!
Наранай гэрэл үзөөгүй нялхада адли намай хаяха байгаал.
Тэдэ үгэ хэлэхэдээ, һэлмэ аманһаа гаргаһан мэтэ, «Хэн бидэниие шагнахаб даа?» гэжэ һанана.
Юундэб гэхэдэ, тэрэ намайе түрэхэһөөм урид алахаяа яагааб? Тиигээ һаань, эхымни хэбэл минии булаша болохо бэлэйл.