14 Алибаа гэм үйлдэбэлни, Та анхарангүй үнгэрхэ ушаргүйт.
Тиигээд хэһэн бүхыемни нарибшалан шалгажа, нүгэлтэ хэрэг намда тохонгүй,
Хэншье харааһаань зайлажа шадаагүй, гүн харанхыдашье нюугдаха газар байхагүй.
Би нүгэл үйлэдөө гүб? Хүн түрэлтэниие хинан харгалзалагша Танда би юу хээ гээшэбиб? Минии өөртөө дарамта болоторни, намайе харбаха бай болгон үзэн ядана гээшэбта?
Би Танда тиимэ хэсүүгээр үзэгдэнэ гээшэ гүб? Та юундэ хэһэн гэмыем сагаадханагүй гээшэбта? Удахагүй үхэхэ намайе хүлисэхэнь дээрэ бэшэ юм гү? Эсэ тиигэбэл намайе энэ дэлхэйдэ бэдэрээд олохогүйт.
Израиль энэ сагһаа эхилэн хэтэ мүнхэдөө Эзэндэ найдаг лэ!
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ. Давидай псалма.]
Ши гансал нюдөөрөө хараад лэ, нүгэлтэй муу зондо хүрэдэг хэһээлтые харахаш!
Үршөөл хайрань мянганшье үедэ хубилдаггүй: зэмэ, нүгэл, гэмтэ ябадал Тэрэ тэсэн даадаг. Теэд гэмтэниие гэмгүй гэхэгүй: эсэгын нүгэлэй түлөө үри хүүгэдыень, аша гушанарыень хэһээдэг!
Хэһэн юумыень бултыень Би харанаб. Тэдэ Намһаа хоргодожо шадахагүй – гэм зэмэнь Намһаа хорохогүй.
«Тэсэбэритэй, үршөөл хайраяа заяадаг Би, Эзэн, хуули эбдэгшэдые, гэм хэгшэдые хүлисэдэгби. Гэбэшье хэһэн зэмэтэ ябадалайнь түлөө хүүгэдынь, ашанарынь, гушанарыньшье хэһээгдэхэ».
