26 – Тэрэшни Биб, шамтай мүнөө хөөрэлдэгшэ, – гэжэ Иисүүс харюусаба.
26 – Тэрэшни биб, шамтай мүнөө хөөрэлдэжэ байнаб, – гэжэ Иисус харюусаба.
Тиигээд Бурханай табисуурта байһан тухайнь хэндэшье хэлэхэгүйень Иисүүс шабинартаа захирба.
Өөрынгөө мүнгэтэй би дуратай юумэеэ хэхэ эрхэтэй бэшэ гүб? Али минии гар бардам байһанда ши атаархахаяа һанаба гүш?»
Тиигэхэдэ мүнөө адагай захада байһан хүнүүд түрүү зэргэдэ гараха, мүнөө түрүү байһан хүнүүд адаг һүүлшын болохо, – гэжэ Иисүүс хэлэбэ.
Би таанарта энэ үйлэ хэрэгэй болохоһоо урда хэлэжэ байнаб. Харин бэелхэдэнь, Намайе «Би байна» гэжэ таанар этигэхэт.
«Таанар нүгэлнүүдтэйгөө үхэхэт!» гэжэ Би таанарта хэлээб. «Би байгааб, байнашьеб» гэхэдэмни үнэншөөгүй һаа, бултадаа нүгэлтэйгөө үхэхэт! – гэжэ Иисүүс харюусаба.
Иисүүс үргэлжэлүүлэн: – Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүниие таанарай дээшэнь дэгдүүлхэдэ, Минии «Би» байһые, Өөрынгөө дураар юушье хэдэггүй байһые, Эсэгынгээл һургаһан ёһоор хэлэдэг байһыем таанар ойлгохот.