10 – Мүнөө бариһан загаһанһаа үшөө нэгэ хэдые асарагты, – гэжэ Иисүүс тэдэндэ хэлэбэ.
10 – Мүнөө бариһан загаһанһаа үшөө нэгэ хэдые асарагты, – гэжэ Иисус тэдэндэ хэлэбэ.
Шабинарайнгаа ехээр баярлажа, үшөөл этигэжэ ядан, гайхалсажа байхада: – Эндэтнай ямар нэгэ эдихэ юумэн байна гү? – гэжэ Иисүүс һураа.
Симон Пётр уһанай эрьедэ гараад, гүльмэеэ татажа гаргаба, тэндэнь зуун табин гурбан томо гэгшын загаһа дүүрэн ороод байба. Тиимэ олон загаһа ороод байбашье, гүльмэнь таһарбагүй.
Иисүүс хажуудань ерэжэ, хилээмэ абаад, тэдэндээ хубааба, мүн загаһа хубаажа үгэбэ.
Уһанай эрьедэ гарахадаа, носожо байһан улаан сог, дээрэнь загаһа, хажуудань хилээмэ байхые шабинарынь хараба.
Иисүүс хилээмыень абаад, Бурханда баясхалан хүргэжэ, тэндэ һуугшадта хубаан үгэбэ. Мүн загаһыень баһал хүн бүхэндэ дураарнь хубаажа үгэбэ.
– Эндэ байһан нэгэ хүбүүндэ таба монсогор ешмээн хилээмэн, хатааһан хоёр загаһа бии. Теэд иимэ олон хүндэ энэнь яажа хүртэхэб даа? – гэжэ хэлэбэ.