23 Би эхинэй эхинһээ, газар дэлхэйн һаяхан бии боложо байхада тогтоогдоо һэм.
Удаань Бурхан: – Хүн гэдэгые Өөртөө адли түхэлтэйгөөр бии болгоё. Далайн загаһадые, огторгойн шубуудые, зэрлиг болон тэжээмэл амитадые, газараар мүлхидэг хамаг амитадые болон бүхы түби дэлхэйе тэрэ захиран, зонхилон байг! – гэжэ айладхаба.
«Өөрын нангин хада Сион дээр Өөрын хааниие табяаб», – гэхэ.
Сэсэн ухаан тэрэниие оложо абахам гэһэн хүсэлһөөш эхилнэ, оложо абахын түлөө бүхыгөөрөө оролдо.
Сэрэгэй бүлэгүүдэй хото! Сэрэгээ суглуулан, дайлалдахада зохистойгоор таби! Дайсад бидэниие бүһэлөөл! Тэдэ Израилиин удамаршые хасар руунь һабаа модоор сохихо.
«Эпраата гэдэг Бэтлэһээм, Иудын мянгаад һууринуудай эгээл бага һууринь ши гээшэш», – гэжэ Эзэн айладхана. Гэбэшье шинии улад зонһоо Эзэн нэгые шэлэжэ, бүхы Израилиин удамаршаар табиха. Тэрэ хүнэй угынь урдын урда сагһаа эшэ үндэһэтэй.
Эхинэй эхиндэ Үгэ байһан юм. Тэрэ болбол Бурхантай хамта байгаа. Тэрэ хадаа Бурхан мүн байгаа.
Эсэгэмни аа! Танай үгэһэн хүнүүдэй Намтай хамта Минии ошохо газарта байхыень хүсэнэб. Юртэмсэ дэлхэйн бии болохоһоо урда Та Намда дуратай байжа, Намда олгоһон алдар солыетнай тэдэнэр хараг лэ.
Эсэгэмни аа, юртэмсэ дэлхэйн үшөө бии болоодүйдэ, Тантайгаа суг байхадаа суурхаһан Минии алдар солоор Намайгаа мүнөө Өөртэйгөө хамта суурхуулыт.