2 Минии заабари сахижа амидара. Минии һургаал нюдэнэй сэсэгы мэтэ сахи.
Тэрэнэй уур сухалһаа газар доһолон шэшэрбэ, хадын һууринууд хүдэлбэ.
Эсэгын һургаалые алдангүй һанажа яба. Эсэгын һургаал хүбүүнэйнь амин гол мүн.
Минии үгэ харааһаа алдажа болохогүй. Зүрхэндөө хадагалжа яба.
Эсэгэм намайе һургажа хэлэгшэ һэн: «Зүрхэ сэдьхэлдээ минии үгэ хадуужа аба, минии захяа заабари сахибал, һайн һуухаш.
Һайса шагнагты, Нам руу ерэгты! Дуулагты, иигэжэ таанад амиды мэндэ байхат! Хэтэ мүнхын хэлсээ таанадтай баталхаб, Давидта найдуулһан үршөөл хайраяа үзүүлхэб.
Би тэрээндэ: – Та тэдэнэй гарта орохогүйт. Эзэнэй айладхал дуулахыетнай гуйнаб. Тиихэдэ бүхы юумэн танда таатай, аятай болохо, амиды мэндэ үлэхэт.
Минии тогтоол болон хуулинуудаар ябагты. Тэдэниие сахижа ябаһан хүн амиды ябаха. Би Эзэнби.
«Таанадые дээрмэдэһэн арадуудта Тэрэ намайе алдар солын тулада эльгээгээ, танай ойро хүрэбэл, Тэрэнэй нюдэнэй сэсэгыдэ хүрэһэнтэй адли» гээ.
Минии захиһан захяа заабариие хэн дүүргэнэб, тэрэ Намда дуратай гээшэ. Хэн Намда дуратайб, тэрээндэ Минии Эсэгэшье дуратай байха. Баһа Бишье тэрэ хүндэ дуратай байхаб, Би Өөрыгөө тэрээндэ үзүүлхэб.
Минии захяа заабари сахин дүүргээ һаа, таанар Минии хани нүхэд болонот.
Тэрэ Яковай уг удамые элһэн сүл губида, хубхай хооһон, һалхитай гүн талада олоо. Эзэн тэдэниие анхаралаараа хүреэлөө, харууһалаа, нюдэнэйнгөө сэсэгы мэтэ аршалаа.
Хубсаһаа сэбэрлэгшэд жаргалтай! Тэдэнэр амидаралай модондо хүртэлсэхэ эрхэтэй, тэдэнэр хаалгын үүдээр хотодо орохо эрхэтэй.