17 Өөртэнь хамаагүй хэрүүлдэ оролсохонь нохойе шэхэнһээнь угзарагшатай адли.
Муу хүн гансал һамууралда эрмэлзэдэг. Эзэн тэрээндэ дошхон Эльгээмэлые заатагүй эльгээхэ.
Тэнэгэй аман һүйд асарна. Тэрэнэй үгэнүүд һандарал үүсхэдэг.
Хэрүүл арсалдаанһаа зайлагшые хүндэлхөөр, харин тэнэгүүд хэрүүлдэ оролсоод лэ байдаг.
Галтай һурша болон үхэл шэдэгшэ галзуу хүндэ
Хүнэй шамда хорото мууе ушаруулаагүй һаань, тэрээнтэй бү заргалда.
– Нүхэр аа, та хоёрой зарга шиидхэхэ, зөөри зөөшыетнай хубааха эрхэ Намда хэн үгөө юм бэ? – гэжэ Иисүүс тэрээндэ харюусаад, бултанда хандан: