11 Тэдээндэ хүсэтэ Үмэглэгшэ байха. Тэдэнэй талаһаа Тэрэ зарга бариха.
Юундэб гэхэдэ, намда Абарагша бии. Тэрэ һүүлдэнь намайе хамгаалхаа ерэхэл.
Намайе диилээб гэжэ дайсамни бү һанаг, унаа гэжэ намда дурагүйшүүл бү баярлаг!
Бурхан! Та минии мунхаг тэнэгые мэдэнэт, буруу байһамни Танһаа нюуса бэшэ.
Эзэн ядуу хүнүүдэй гомдол шүүн шиидхэжэ, тэдэниие зобооһон хүнүүдэй амииень абана.
Зүрхэ сэдьхэлээ сахилта һургаалда зорюула, эрдэм мэдэсын үгэнүүдые шагна.
Тиимэһээ Эзэн Иерусалимай улад зондо иигэжэ айладхана: – Би танай хэрэг үмэглэжэ, танай түлөө дайсадһаатнай үһөөгөө абахаб. Би Вавилооной булагые хатаахаб, гол мүрэнүүдыень хуурай болгохоб.
«Ерүүл зоной, үншэн хэнзын, үбгэеэ гээһэн эхэнэрэй эрхэнүүдые эбдэһэн хүн хараалай ехэ хараал шэнгээхэ!» Бүхы арад зон харюусаха: «Болтогой!»