5 Худалша хуурмаг хүнэй замда үүргэнэ ба занга байха. Ами наһаа сэгнэдэг хүн тэрэ бүгэдэһөө зайлаха гэжэ оролдодог.
Өөрынь хүлнүүд тэрэниие, муу бодолынь тиимэ хүниие урьхадан торгожо, зангада хүлөө шэхэһэнтэйнь адли болгоно.
Эзэн «Үгытэйшүүлэй хооһорхо, ядуу зоной ёолохо абяанһаа боложо Би мүнөө бодохоб. Хүсэһэнэйнь ёһоор аюулгүй газарта абаашахаб!» гэнэ.
[Псалма. Амаралтын үдэрэй дуун.]
Ухаатай хүниие зон хүндэлдэг. Харин этигэл найдабари эбдэгшын зам хүндэ.
Хэлэ амандаа болгоомжотой хүн амяа хамгаалдаг. Харин шашаг хүниие гай тодхор хүлеэхэ.
Залхуугай зам үүргэнэтэй хашаа мэтэ. Шударга хүнэй зам шулуун сэхэ.
Үнэн сэдьхэлтэй хүнүүдэй зам хадаа өөрыгөө хорото мууһаа холодуулха ябадал. Өөрынгөө зам анхаралтай ажагладаг хүн амияа хамгаална.
Зарлиг хуули сахидаг хүн сэдьхэлээ хамгаална. Харин өөрын зам тухай һанаа зободоггүй хүн үхэхэ болоно.
Эзэнһээ бэшэрэлгын ба даруу зангай шагнал хадаа амидарал, алдар хүндэ, зөөри баялиг юм.
Хуулигүй хүн нүгэл хилэнсэгтээ урьхадуулдаг. Харин үнэн шударга хүн хүхюутэй байдаг.
Хара бодолтоной замынь харанхы мэтэ. Тэдэ хаана бүдэрхэ байһанаа мэдэдэггүй.
Эзэн, танай Бурхан тэдэ арадуудые танһаа үлдэхэгүй, тэдэ танда бугуули ба губшуур болохо, танай хабһанда ташуур, нюдэндэтнай адаалхай үбһэн болохо, Эзэнэй, танай Бурханай танда үгэһэн газарһаа таанар усадхагдахат.
Бурханһаа түрэһэн хүн бүхэн нүгэл хэгшэгүй гэжэ бидэ мэдэнэбди: Бурханһаа түрэһэн хүниие Бурханай Хүбүүн хаража аршалжа байдаг. Шолмос тэрэ хүндэ муу юумэ хэжэ шадахагүй.