25 Залхуугай хомхой хүсэлэн тэрэниие үхэлдэ хүргэхэ ушартай, тэрэнэй гарнууд ажалһаа тэрьелдэг ха юм.
Ажалша хүн ондоо хүниие ударидан дахуулдаг. Залхуу хүн богоол болодог.
Залхуу хүн хүсэһэндөө хүрэхэгүй, ажалша хүндэ амжалта ерэдэг.
Залхуу хүнэй хүсэхэ һанаха юумэн биишье һаа, хүртэхэ гэжэ байхагүй. Харин ажалша хүнэй хүсэл бэелдэг.
Залхуугай зам үүргэнэтэй хашаа мэтэ. Шударга хүнэй зам шулуун сэхэ.
Залхуу хүн табагта хэһэн гараа амандаа хүргэтэрөө залхууржа үрдинэ.
Залхуу хүн газараа үбэлдөө хахалдаггүй, хуряалгын үедэ юуншье тэрээндэ олдохогүй.
Залхуу хүн «Газаа арсалан байна. Би гудамжада гарабал, алуулхаб» гэжэ хэлэдэг.
Залхуу хүн «Харгы дээрэм арсалан һууна. Талмай дээгүүр дошхон арсалан зайжа ябана» гэдэг.
Залхуу хүн боломжотой харюу үгэдэг долоон ухаатанһаа сэсэнби гэжэ өөрыгөө тоолохо.
Эзэниинь тэрээндэ: «Хара һанаатай, залхуу зараса! Ши намайе таряагүй байһан газарһаа хуряадаг, үрэһэ сасаагүй байһан газарһаа ургаса суглуулдаг гэжэ мэдэжэ байгааш, тиимэ гү?
Һөөргөө Иисүүстэ бусаад, тэдэ хэлээ: – Бүхы зон тиишэ бү ошог, хоёр гурбан мянга тухай зон ошоод, Һай хотые эзэлэг; бүхы зониие тиишэ эльгээжэ бү зобоо, хотодо үсөөн зон байна.