13 Унтаха дуратай һаа, үгырхэш. Сагаа ажалда гэжэ ашагла, тиигэбэл хоол хүнэһөөр элбэг байхаш.
Залхуугай гар ядуу байдалда асардаг, оролдосотой хананхатайн гар баян болгодог.
Өөрын газарта хүдэлһэн хүн талха таряагаар элбэг байха. Харин удхагүй юумые намнагша ухаагаар дутуу болоно.
Залхуу хүнэй хүсэхэ һанаха юумэн биишье һаа, хүртэхэ гэжэ байхагүй. Харин ажалша хүнэй хүсэл бэелдэг.
Залхуу хүн унтаанаг, нобшо хүн үлэсхэлэндэ нэрбэгдэнэ.
Худалдан абагша «Энэш муу, тэрэш муу» гэдэг, абаад ябаһанай удаа тэрэнээ һайрхадаг.
Газараа элдүүрилдэг хүн талха таряагаар элбэг байха. Харин хии бодол намнан миин байһан хүндэ ядарал элбэг байха.
Үүр сайхаһаа урид бодожо, гэр бүлэдөө эдеэ бэлдэжэ, шэбэгшэнүүдтээ хэхэ юумынь хубаадаг. ז Заайин
Онгосын дарга тэрээндэ ерээд: – Ши юундэ унтажа хэбтэнэбши? Бодо, өөрынгөө Бурханда хандан мүргыш; тиигэбэлшни, Бурхан маниие анхаран, амиды мэндэ үлөөхэ аалам, – гэбэ.
Эзэндэ урматайгаар, оролдосотойгоор алба хэжэ байгты.
Ямар сагай ерээд байһые таанад мэдэнэ ха юмта: нойрһоо һэрихэ сагтнай болоо, анхан этигэһэн хаһада орходоо абарагдаха сагтнай бүри ойртоо.
Ой ухаандаа орогты, нүгэл хэхэеэ болигты. Заримантнай Бурханиие мэдэхэгүй, тиин эшэжэ зобожо байхаартнай энээниие хэлэнэб.
Гэрэл туяагай ашаар элирүүлэгдэһэн бүхы юумэн гэрэл туяа болоно. Тиимэһээ иигэжэ хэлэдэг байха: «Унтажа байһан хүн, һэри, амидыра, Христоос шамайе гэрэлтүүлхэ».
Бидэ таанадаар суг байхадаа, «Ажаллаха дурагүй хүн эдихэ ёһогүй» гэжэ хэлэдэг һэмди.