18 Тэрэнэй үргөө – мүхэлгэ тээшэ, замынь – үхэгшэдэй һүнэһэн тээшэ.
Үбһэ ногоотой газарта амаржа байхада аятай гэжэ харахадаа, уг удамшни хүсэ шадалаа зангидан, хүндэ ажалда богоол мэтэ жүдхэхэл.
Гэнэн мунхагууд өөрын үсэдһөө хосорхо табилантай. Тэнэгүүдэй алмайрал тэдэниие һүнөөхэ.
Харин тэндэнь үхэгшэдэй һүүдэрнүүд байдаг, тэрэ эмые зохидшоодогууд Үхэлэй орон руу дуудаһыень мэдэхэгүй.
Зальхайржа, бэлиндэжэ, али алта мүнгэндэ шунашаһан ямаршье хүн (алта мүнгэндэ шунаһан байдал онгондо мүргэһэндэл адли) Христоосой болон Бурханай хаан орониие залгамжалхагүй юм гэжэ таанад мэдэхэ ёһотойт.
Аймхай дүүлэгэрнүүд, Иисүүстэ һүзэглэдэггүй хүнүүд, бузар муухай нүгэл хэгшэд, алууршад дээрмэшэд, зальхай ябадалтан, эльбэ хэгшэд, онгондо шүтэгшэд, элдэб худалшад гал, хүхэрөөр дүлэтэн носогшо нуур руу хаюулха. Энэнь хоёрдохи үхэлгэ мүн.
Теэд нохосууд, эди шэдитэн, зальхай забхай ябадалтан, алуурша этэгээдүүд, онгонуудта шүтэгшэд, худал хуурмаг ябадалда дуратайшуул, тиимэ юумэ хэгшэд – хотын гадаа тээ үлэхэ.