17 Тэрэ эмэ эдир наһанайнгаа хани нүхэрые орхижо, Бурхантай хэлсээе мартаа.
Эгээл иимэһээ эрэ хүн эхэ эсэгэеэ орхёод, һамгантайгаа нэгэдэхэ, тиин хоёр хүн нэгэн бэе болон эблэрхэ ушартай.
Булагһааш гараһан уһан буян хэшэгтэй байг, залуудаа гэрлэһэн эхэнэртээ энхэрэн баяса.
Мүнөө ши Намда хандан: «Та минии эсэгэт. Эдир залуу наһанһаамни хойшо намайе хүтэлэн ябаат.
Би дахяад шамайе эрьехэдээ, инаг дуранай наһандаа ябахыеш хаража, хубсаһа-далиингаа хормойгоор нюсэгэн бэеыеш орёон хушаа бэлэйб. Минии болохош гэжэ Би тиихэдэ ехэ тангариглаад, шамтай хэлсээ баталаа һэм.