13 Һайниие муугаар харюулдаг хүнэй гэрһээ муу юумэн һалахагүй.
Тиимэ ушарһаа одоо шинии уг удамһаа хэн нэгэн заабол хүндэ хороолгожо үхэдэг байха. Иимэ юумэн хэтэ мүнхэдөө үргэлжэлхэ. Юуб гэхэдэ, ши Намда хайхарамжагүйгөөр хандажа, хээт хүн Урияа гэгшын һамгые өөрын һамган болгон абаа бэлэйш.
Набаадай хүбүүн Еробоһаамтай болон Ахияагай хүбүүн Баһашаа гэгшэтэй юу хээ һэмбиб, тон тиимэ юумэ Би шамтай хэхэб. Юуб гэбэл, ши Намайе ехэ уурлуулааш, Израилиин улад зониие нүгэлдэ оруулааш» гэжэ Эзэн айладана.
Бардамшалха гээшэ намтай бү тохёолдог, муу хүнэй гараар намайе бү зайлуулыт!
Гай тодхор нүгэлтэниие дахадаг. Үнэн шударга хүнэй шагнал дэбжэлтэ мүн.
– Тэрээнэй үхэлдэ бидэ, манай үри хүүгэд зэмэтэй байха, – гэжэ улад зон баран харюусаба.
Иуда асарһан мүнгэеэ Һүмэ соо хаяад, газаашаа гаража, боожо үхэбэ.
Таанадта муу юумэ хэһэн хүндэ харюудань муу юумэ бү хэгты. Харин хүн бүхэнэй һайн гэжэ бододог юумэ бүтээхэеэ оролдогты.
Таанадта муу юумэ хэхэдэнь, харюудань муу юумэ бү хэгты, харин бэе бэедээ, хүн бүхэндэ ходо һайн юумэ хэхые оролдогты.
Таанадта муу юумэ хэхэдэнь, харюудань муу юумэ бү хэгты; таанадые хараахадань, урдаһаань бү хараагты. Харин буян хэшэгтээ хүртөөхын тула Бурхан таанадые уряалан дуудаа гэжэ мэдэн, дэмбэрэлтэ хэрэгүүдые бүтээжэ, һайн үгөөр үреэжэ байгты.
Удаань Ёнатаан Саул эсэгэдээ Давидые һайшаан хэлэжэ: – Тэрэ танай урдаһаа нүгэл хээгүй, хэрэгүүдынь танда ехэ ашаг туһатай. Тиимэһээ та, хаан, өөрын богоол болохо Давидай урдаһаа нүгэл бү үйлэдыт.
Давидай Саулда иигэжэ хэлэжэ дүүргэһэнэй удаа Саул: – Давид, хүбүүмни, энэ шамайе соносоно гүб? – гэжэ, ехээр татан, шангаар уйлаба.
Давид: – Би элһэн сүл губида тэрэ хүнэй бүхы зөөри дэмы харууһалааб. Тэрэнэй юумэнһээ юуншье үгы болоогүй бэлэй. Тэрэ намда һайниие муугаар харюулба.
