6 Этигэл ба үнэн гэмые сагаадхадаг. Эзэнһээ бэшэрэл хорон мууһаа холодуулна.
Абраһаам харюусаба: – Энэ нютагай зон Бурханһаа айдаг гэжэ мэдэхэгүй ушарһаа би һамганайм түлөө намайе алаха гэжэ һанааб. Энэ нэгэ талаһаа.
Минии урдахид арад зондо хүндэ хүшэр ашаан мэтэ һэн, засаг баряашад дүшэн шээкэл мүнгэнһөө гадуур өөһэдтөө амтан эдеэ хоолоор, жэмэсэй архяар тэдхэмжэ эридэг байгаа. Тэдэнэй зарамалнууд хүн зониие зобоодог һэн. Би Бурханаа ехээр хүндэлдэг ушарһаа иимэ ааша гаргаагүйб.
Тиигээд би үргэлжэлүүлбэб: – Таанар аргагүй муухай үйлэ хэрэгүүдые үүсхэжэ байнат. Нэн түрүүн өөһэдынгөө Бурханһаа айха ёһотой байгаат! Таанар манай дайсад, буруу номнолтоной наада энеэдэн болохо гэжэ байнат.
Тиигээд өөрынгөө бүтээл болохо хүндэ хандажа, «Ехэ Эзэн намайе хүндэлхэ гээшэ таанарай хубида эгээл сэсэн зүйл болохо. Тиин гэмтэ байдалһаа зайлажа ябахань хүнэй амидаралда хамагһаа ухаатай шухала» гэбэ.
Юуб гэбэл, Та агууехэт, гайхамшагта хэрэгүүдые бүтээдэгта. Та гансаараал Бурхан мүн.
Теэд хүйһэ хүндэдэг хүгшэд Бурханһаа айжа, Египедэй фараоной хэлэһые дүүргэдэггүй, нялхануудта гар хүрэдэггүй байба.
– Бү айгты, – гэжэ Моисей харюусаба. – Таанадай Бурханһаа айжа, нүгэл хэхэеэ болихын тулада, таанадые туршаха гэжэ Бурхан ерээл.
Сэсэн хүн болгоомжотой, мууһаа зайлахые оролдодог. Тэнэг хүн дээрэлхүү ба өөрыгөө һүрхэйб гэжэ тоолодог.
Зүб ябадалта хүн Эзэнһээ бэшэрдэг хүн сэхэ харгытай, Тэрэниие тоодоггүй хүн замһаа хадуурна.
Эзэнһээ бэшэрэл амидаралай ундарал, тэрэ үхэлһөө зайлуулдаг.
Бардам хүнүүдһээ Эзэн зэбүүсэдэг. Тэдэ эрхэ бэшэ хэһээлтэдэ хүртэдэг.
Этигэл ба үнэн хааниие хамгаалдаг, үнэн сэдьхэлээр хаан түрэ бэхижэдэг.
Этигэл ба үнэн сэхэ шамайе бү орхиг. Эдэниие зүрхэнэйнгөө хабтаһан дээрэ бэшэ, хүзүүндээ орёо.
Өөрыгөө мэргэн гэжэ бү тооло, Эзэнһээ түбэгшөөн бэшэрэ, мууһаа зайла.
Эзэнһээ бэшэрэл хадаа хорото мууе үзэн ядаха ябадал юм. Бардамлал, ехэрхүү зан, хорото зам ба худалша амые би үзэн яданаб.
Тиимэһээ, үндэр түрэлтэ хаан, минии зүбшэл заабари шагнажа хайрлыт: нүгэлөө һайн хэрэгүүдээр, гэмтэ ябадалнуудаа үгытэй ядуу зондо энэрэл хайра үзүүлһэнээрээ арюудхыт. Тиибэл, амгалан байдалтнай үргэлжэлжэ магад.
– Энэл даа, агууехэ Вавилоон, – гээд хаан үгүүлбэ. – Өөрын хүсэ шадалаар, алдар солын болон нэрэ хүндын тула би энэ хаанта хото байгуулааб.
Бэе бэеэ бү мэхэлэгты. Өөрынгөө Бурханһаа айгты, юуб гэхэдэ Би Эзэн, танай Бурхан, гээшэб.
Зүгөөр аяга табаг соогоо байһан юумэнһээ үгытэйшүүлтэй хубаалсажа үгэлсэжэ байбал, таанадые газаа досоогүй арюун сэбэр болоо гэжэ Бурхан тоолохо һэн!
Үзэм жэмэс үгэдэггүй алишье мүшэрыемни Эсэгэмни отолжо хаяад, ехэ ургаса гарахын тула үрэжэл һайтай мүшэрнүүдыемни сэбэрлэн үлээдэг юм.
Бурхан маанадай болон бусад арадуудай хоорондо ямаршье илгаа гарганагүй, юундэб гэхэдэ, тэдэнэй зүрхэ сэдьхэл этигэлээр арюудхагдаа.
Нүхэдни, Бурхан эдэ найдуулгануудаа маанадта үгөө. Тиимэһээ бэеыемнай, һүнэһэ һүлдыемнай бузарладаг юумэнүүдһээ өөһэдыгөө сэбэрлэел, Бурханда һүгэдэн, гүйсэд арюун байял.
Христоосые бэшэрэн, бэе бэеынгээ үгэ дуулагты.
Далайн саана тэдэ байна бэшэ. «Хэн далайе гаталан, маанадта тэдэниие асаржа, шагнуулжа, бидэниие сахин дүүргүүлдэг болгохо гээшэб?» – гэжэ хэлэхын аргагүй.
Үнэн зүбые дахажа, Бурханда һүзэглэдэг аха дүүнэртээ үнэн зүрхэнһөө дуратай байхын тула таанад сэдьхэлээ арюудхабат. Тиимэһээ бүхы һанал бодолоороо бэе бэедээ дуратай байгты.