15 Хаанай сэлмэг харасада амидарал бии. Тэрэнэй эбигээл анхарал хабарай бороо мэтэ.
Туһа эрин, Таниие дуудахадаа, тэдэ абарагдаа. Танда этигэхэдээ, тэдэ эшхэбтэр байдалда ороогүй.
Намда гэжэ нюусаар табиһан зангаһаань намайе гаргыт, юуб гэхэдэ, Та минии хамгаалалта мүн.
Үргэлнүүдые зүбөөр үргэгты, Эзэндэ этигэн байгты.
Тиимэһээ бардамлахань тэдэнэй хүзүүнэй зүүлтэ болодог, хүсэрхэл хубсаһаниинь болодог.
Хаанай уур хилэн үхэлэй элшэ мэтэ, харин сэсэн хүн тэрэниие зөөлэрүүлдэг.
Хаанай уур хилэн арсаланай хэрхирхэтэй адли, тэрэнэй талархал ногоон дээрэ унаһан шүүдэр мэтэ.
Олон хүнүүд засаг баригшын талархал бэдэрдэг. Үнэн шударга ёһо Эзэнһээ гэжэ тэдэ мартадаг.
Зай, иигээд Эзэниие мэдэхэеэ эрмэлзэдэг болоё. Тэрэнэй залархань үүрэй толон мэтэ яг сагтаа, газар дайдые уһалдаг бороо мэтэ Тэрэ заларжа, маанадые һэргээхэл».
Хабартаа Эзэнһээ бороо гуйгты. Эзэнэй хайраар аадарай үүлэн бии боложо, бороо орохо. Хүн бүхэнэй таряалан дээрэ таряан ургаха.
Амидаралай зам намда заажа үгөөт, Өөрынгөө хажууда байлгажа, Та баяраар намайгаа дүүргэхэт».