21 Гай тодхор нүгэлтэниие дахадаг. Үнэн шударга хүнэй шагнал дэбжэлтэ мүн.
Хэрбээ зохистой хэрэг хэһэн һаа, ши энеэжэ байха һэнши. Харин шинии зохисгүй хэрэг хэһэн ушарһаа нүгэл хэхэ гэһэн хүсэлшни үүдэнэй хажууда отожо, зэрлиг амитан мэтэ шамайе хүлеэжэ байна. Гэбэшье ши тэрэ хүсэлөө дабан диилээрэй.
Эзэн арадуудай түсэбые үгы хэдэг, улад зоной зорилгые юуншье бэшэ болгодог.
Досоомни зүрхэм доһолжо, үхэлтэ аймшаг намайе бажуугаал.
Үнэн шударга хүн хүртэхэ ёһотойгоо энэ дэлхэй дээрэ хүртэдэг һаань, хара һанаатан ба нүгэлтэн хэды дахин үлүү харюуда хүртэхэ ушартай.
Зарлиг шагнадаггүй хүн өөртөө хохидол асардаг. Зарлигһаа айдаг хүн шагналда хүртэнэ.
Һайниие муугаар харюулдаг хүнэй гэрһээ муу юумэн һалахагүй.
Юундэб гэхэдэ, үнэн шударга хүн долоо бүдэрөөшье һаа, бодохо, харин нүгэлтэд нэгэ бүдэрбэл, өөдэлхэгүй.
Гай тодхорой ерэхэдэ, эльбэ шэди хэрэглэбэшье, болюулжа шадахагүйш! Шинии мэдэхэгүй сүйрэл гэнтэ шам дээрэ унаха!
Эзэн Бурхан иигэжэ айладхана: – Гай тодхор дээрэ дээрэһээ таанад руу буужа байна.
Эдэ бүгэдые бэелүүлээгүй һаа, Эзэндэ нүгэл хээд, хэһэн нүгэлэйнгөө түлөө хэһээлтэдэ таанад орохот.
Гартань аһашоод байһан могойе харахадаа Мальтын зон бэе бэедээ: – Энэ хүн алууршан байгаа ёһотой. Далайһаа абарагдаһаншье һаа, Үһөөгөө абалгын бурхан энээниие амиды орхиногүй, – гэлдэбэ.