13 Ухаатай хүнэй аманһаа сэсэн мэргэн олдоно. Харин ухаагаар дутаһан нэгэндэ нюрга шабхадаха һабаа олдоно.
Айладахадань, тэрэнь бүтэбэ; захирхадань, бии болобо!
Эзэн Моисейдэ айладаба: – Египедэй газар тээшэ гараа дэлгэн дэел даа, таршаа шумуул дахяад добтолжо, бүхы ногооень, мүндэртэ сохюулаагүй бүхы ургамалыень дууһан һалгаг.
Үнэн шударга хүнэй үгэ олон хүниие хамгаалдаг, мунхагууд ухаанай дутууһаа үхэдэг.
Һайн хүнэй аманһаа мэргэн ухаагаар анхилха, харин хорлогшын хэлэн отологдохо.
Онобшотой харюу хүниие баяртай болгодог, саг соогоо хэлэгдэһэн үгэ һайхан байдаг.
Сэсэн хүнэй уралһаа мэдэлгэ дэлгэрдэг. Харин тэнэгүүдэй сэдьхэл тиимэ бэшэ.
Сэсэн хүн болгоомжотой гэдэг. Болгоомжотой зөөлэнөөр дуугардаг хүн һайнаар ойлгуулна.
Ухаатай хүниие зэмэлхэ гээшэ тэнэгые зуу дахин наншахаһаа дээрэ.
Убайгүйдэ хэһээлтэ байха, мунхагай нюрга сохихо арга олдохо.
Алта мүнгэн болон эрдэни зүүдхэл байбашье, ухаатай юумэ хэлэдэг аман бүришье үнэтэй.
Ташуур мориндо, хазаар элжэгэндэ, харин һабаа модон тэнэгэй нюрганда.
Тэнэг хүниие орооһо таряантай хамта уур соо хээд, нюдүүрээр нюдөөшье һаа, тэнэгынь һалахагүй.
Харин эхэнэртэй забхайрһан хүн одоол тэнэг гээшэ, тэнэгээрээ тархяа эдинэ ха юм.
Тэрэ залуу эрэ нядалагдахаа байһан бухадал адли, урьхада ороһон зээрэн мэтэ хойноһоонь дахажа ошобо.
Һүр һүлдэгүй болоһон зониие дүнгэжэ, үгөөрөө туһалхыем Эзэн Бурхан намда юун гээд хэлэхыем заажа үгөө. Үглөө бүри Тэрэ намайе һэреэн, шэхыем һэргээн, юу айладхахаа байһыень шагнаха гэжэ тэсэн ядан хүлеэдэг намайе болгоно.
Бүгэдэ зон Иисүүс тухай хэлсэбэ, уран һайхан үгэнүүдтэнь гайхалсан: – Энэмнай Иосифой хүбүүн бэшэ аал? – гэлдэбэ.