29 Тэдэнэр мэдэлгэ үзэн ядажа, Эзэнһээ бэшэрхэ гэжэ байгаагүй.
– Минии зүбшэгшөөр шамайе табяагүйб. Хүрөө, боли! Үгы һаа, усадхагдахаш, – гэжэ хаан харюу үгэбэ. Лүндэншэ аниргүй болобо, гэбэшье иигэжэ хэлээ бэлэй: – Нүгэл хээт, мүн минии зүбшэл дууланагүйт. Бурхан таниие хюдахал гэжэ шиидэнхэй.
«Гэнэн мунхаг таанар, хэды болотор гэнэнээ энхэрэн хайрлахабта? Хэды болотор убайгүй зон убайгүйгөө урдаа барихаб? Хэды болотор тэнэгүүд мэдэлгэ үзэн ядахаб?
Тиихэдээ хэлэхэш: «Юундэшье һургаал заабари тоодоггүй, зэмэлхэдэ үсэрдэг байгаа гээшэбиб.
Эхэ эсэгыншни захяа заабари хадаа зүб харгы харуулһан дэн, һургаал – гэрэл, шанга заабари – амидаралай зам гээшэ.
Тэрэнэй мүшэрнүүд хатажа хухарха. Тиихэдэнь эхэнэрнүүд ерэжэ, түлеэн мэтээр шатааха. Зоной юушье ойлгоогүй һэн тула Байгуулагшань тэдэниие хайрлахагүй, Бүтээгшэнь нигүүлэсхы зан гаргахагүй.
Харин нэгэл юумэндэ гол һанаагаа табиха хэрэгтэй. Мария дүүшни дэмбэрэлтэ һайхан хэрэг шэлэнхэй, тэрэнииень хэншье болюулжа шадахагүй, – гэжэ Иисүүс айладхаба.
Муу юумэ хэдэг хүн гэрэл туяа үзэн ядадаг, муу муухай үйлэ хэрэгни элирэн мэдэгдэхэ гэжэ айгаад, гэрэл туяада ошодоггүй юм.
Тэрэ богони хугасаанда нүгэлтэй амидаралтай байжа аяшаахын орондо Бурханай арадтай зобохонь дээрэ гэжэ тоолобо.
