2 Гэбэшье тэдэ Нам руу хандан: «Бурхамнай, бидэ Таниие хүндэлнэбди, бидэ, Израиль, – Танай арад түмэн», – гэлдэхэ.
тэрээндэ хандажа: – Намтай ябалса. Ши минии Эзэндэ үнэн сэхэ байһые харахаш, – гэбэ. Ёнадааб тэрээнтэй хамта ябалсаба.
Еһүү Израилиин газар дээрэ үйлэдэһэн Набаадай хүбүүн Еробоһаамай хэһэн нүгэл хилэнсэгүүдһээ дууһан арсангүй, Бэт-Ээл ба Даанда байһан алтан тугалнуудые үгы хэнгүй, орхёо юм.
«Энэ болбол Эзэнэй үргөө, Эзэнэй үргөө, Эзэнэй үргөө» гэһэн дэмы найдуулһан хуурмаг үгэнүүдтэ бү этигэгты.
Тэдэнэй өөрынгөө гэм мэдэржэ, Намайе бэдэржэ эхилтэр Би тэдээн тушаа мартаад, огтолон орхёод байхаб.
Тэдэ һайн юумэ тоогоогүй шуу. Дайсан тэдэниие мүрдэн-гүрдэн байха.
Бэлэг абажа, удамаршадынь сүүд үйлэдэнэ, түлбэри абажа, санаартадынь һургаал заана, мүнгэ абажа, лүндэншэдынь лүндэн табина. Тэдэ бүгэдэ «Эзэн бидэнтэй хамта! Гай тодхор бидэнтэй болохогүй!» гэлдэн, Эзэндэ түшэглэнэ.
Удаань нүгөөдэ басагад ерээд: «Эзэн! Эзэн! Манда үүдээ нээгыт», – гэжэ хашхаралдаба.
«Эзэн! Эзэн!» гэжэ Намда хэлэгшэ хүн бүхэн Бурханай хаан орондо орохогүй, зүгөөр тэнгэридэ байгша Эсэгымни эрхэ хүсэл бүтээдэг лэ хүнүүд тиишээ орохо юм.
Гэрэй эзэнэй бодожо үүдэеэ хаахадань, таанад газаа тээнь зогсон, үүдыень тоншожо: «Эзэн! Эзэн! Манда үүдээ нээгыт», – гэжэ хэлэхэт. «Хаанахи зомта, би таанадые танинагүйб», – гэжэ тэрэ танда харюусаха.
Тэдэнэр Бурханиие мэдэнэбди гэдэг, харин үйлэ хэрэгүүдынь Бурханиие мэдэхэгүй байһыень харуулна. Тэдэ хүнүүд Бурханда жэрхэдэһэтэй байна. Тэдэнэр мэдэлдэ оросогүй, ямаршье һайн юумэ хэжэ шадахагүй хүнүүд юм.
Бурханай захяа заабариие сахидаггүй аад, «Бурханиие би мэдэнэб», – гэжэ хэлэдэг хүн худалша гээшэ, үнэн юумэн тэрэ хүндэ үгы!