6 Тэдэнэй мэхэ гохо пеэшэндэл адли аһан носоно. Бүхэли һүниндөө уур хилэнгынь ууяжа байһан аад, үглөөгүүр дүлэлзэн ехээр носошохо юм.
«Тэрэ Эзэндэ этигэдэг байгаа, тиимэ хадань Эзэниинь лэ абараг! Тэрээндэ Эзэн дуратай һаа, абараг!»
Тэдэ хорото муу юумэ үйлэдөөгүйдөө амар унтахагүй юм. Хэн нэгэниие бүдэрүүлжэ унагаагаагүй сагтаа тэдэнэй нойр хүрэдэггүй.
Хилээмэ баридаг хүнэй талха худхаад, тэрэнээ болгохын тула пеэшэ түлеэд, саашань түлихэеэ болиһондол, тэдэ Намда урбаха ябадалаар дүүрэшэнхэй.
Уур хилэнгээр дүүрэнхэй тэдэ удамаршадаа алана. Хаашуулынь алуулаад, алдалан унана, теэд хэнииньшье Нам руу туһа эрин ханданагүй.
Орондоо хэбтээд, муу муухай юумэ түсэблэн байгаашад ямар жэгшүүритэйб! Үүрэй сайхада түсэблөөшэ юумэеэ тэдэ хэжэ эхилнэ, юуб гэбэл, энээниие хэхээр тэдэ хүсэтэй.