16 Тэрэ үдэр тэрэ Намайе «Минии Үбгэн» гэжэ нэрлэжэ, «Минии Ноён» гэжэ нэрлэхэеэ болёод байха.
Тиигээд Шэхээм Диинэдэ, Яковай басаганда, сэдьхэл зүрхөөрөө татагдан дурлажа, басаганда инаглан һайхан үгэнүүдые хэлэбэ.
Иерусалимай зонтой эелдэр зөөлэнөөр хөөрэлдэгты. Тэдэнэй зобохо-тулиха саг дүүрээ, нүгэл хилэнсэгынь арюудхагдаа гэжэ хэлэгты. Бүхы нүгэлэйнь түлөө тэдэниие Би хоёр дахин ехээр хэһээгээб».
Шамайе Бүтээгшэ бол үбгэншни мүн, нэрэнь – Түмэн Сэрэгтэ Эзэн. Израилиин арюун Бурхан шинии Абарагша мүн, бүхы дэлхэйн Бурхан гэжэ нэрлэгдэдэг.
Танда этигэхын аргагүй, гэбэшье бусыт, юуб гэхэдэ, Би танай Эзэн гээшэб. Би таанарые хотоһоо нэгые, уг урагһаа хоёрые абажа, Сион руу асархаб.
Арадуудаар хүреэлөөтэй элһэн сүл губи руу асархадаа, Би таанадтай улаан нюураараа уулзалдажа, зарга шүүбэри ябуулхаб.
Тэрэ амарагуудайнгаа хойноһоо гүйхэ, гэбэшье хүсэхэгүй. Тэрэ тэдэнээ бэдэрхэ, гэбэшье олохогүй. Тиигээд тэрэ иигэжэ хэлэхэ: «Өөрынгөө түрүүшын үбгэндэ бусахам, юуб гэхэдэ, тиихэдэ мүнөөндэм орходоо намда һайн байгаа бэлэйл».
Гэрлэхэ басагые гэртээ асарһан хүн тэрэ басаганай нүхэрынь гээшэ. Гэрлэхэ хүнэй хажууда зогсожо байһан дүтынь нүхэр хүбүүниинь тэрэнэй хэлээшые шагнан баясадаг. Тиин намдашье тиимэ ехэ баяр баясхалан тудаа.
Би Бурхандал адляар таанадта һанаагаа табинаб. Таанадые хүнэй гар хүрөөгүй, арюун басагандал мэтэ гансал хүндэ, Христоосто хадамда үгэхэ гэжэ үгөө үгэһэн байнаб.
Бидэ баярлахабди, хүхихэбди, Тэрэниие магтан, алдар сууень дуудахабди, ушарынь хадаа Үргэлэй Хурьганай түрэ болохонь! Хадамда ошохо басаганиинь бэлэн болоод, Тэрэнээ хүлеэжэ байна:
Левит хүн зарасаяа болон хоёр элжэгэ абаад, үнөөхи эхэнэрээ аргадажа, өөрынгөө гэртэ асархын тула тэрэ хото ерэбэ. Тэрэ эхэнэр үбгэеэ эсэгынгээ гэртэ оруулба.
Тиихэдэнь тэрэ: – Эзэмни, та намда угаа энэрхыгээр хандабат. Намтай зохидоор хөөрэлдэжэ, һанаа сэдьхэлыем заһабат. Харин би танай али нэгэн шэбэгшын шэгшыдэшье хүрэхэгүй гээшэлби, – гэбэ.