6 Удаань һамганиинь дахин хээлитэй боложо, басага түрэбэ. Эзэн Һошээдэ: – Басагандаа Ло-Рухамаа гэжэ нэрэ үгэ. Юуб гэхэдэ, Израилиин уладые Би бэшэ хайрлажа, хүлисэжэ байхагүйб.
Эзэн Израилиин бүхы зониие зэбүүрхэлтэйгээр буруушаажа, тэдэниие доромжолон, Өөрһөө холо болгожо, тонуул ба дээрмэдэлгэндэ үгэбэ.
Һошээгэй юһэдэхи жэлээ хан шэрээдээ һуухада, Ассириин хаан Самариие эзэмдэн абаба. Тиигээд тэрэ израильшуудые Ассири туужа асараад, Гозаан дээгүүр урдадаг Хабуур голой эрьедэхи Халаада, мүн баһа Мидиин хотонуудта нютагжуулха гэбэ.
Тэрэнэй мүшэрнүүд хатажа хухарха. Тиихэдэнь эхэнэрнүүд ерэжэ, түлеэн мэтээр шатааха. Зоной юушье ойлгоогүй һэн тула Байгуулагшань тэдэниие хайрлахагүй, Бүтээгшэнь нигүүлэсхы зан гаргахагүй.
Ло-Рухамаае хүхэнһөө гаргаһанай удаа һамганиинь дахин хээлитэй боложо, үшөө нэгэ хүбүү түрэбэ.
Энэ арадые газар дэлхэйдэ олошоруулан үдүүлхэб, «Юрөөл хэшэггүй» гээд урдандаа нэрлэгдэдэг арад зондо нигүүлэсхы абари зан үзүүлхэб, «Минии бэшэ» гээд нэрлэдэг арад зоноо «Минии арад түмэн» гээд хэлэдэг болохоб, тиихэдэм тэдэ Намайе «Та манай Бурхан» гээд хэлэхэл.
Үри хүүгэдыеньшье хайрлахагүйб, юуб гэбэл, тэдэ забхай ябадалай үринэр гээшэл.
Эзэн намһаа: – Юу хаража байнаш, Амоос? – гэжэ асууба. – Хүнгэн сагаан түмэр, – гэбэб. – Өөрын арад түмэн Израилиие удахагүй хүнгэн сагаан түмэр мэтэ болгохоб! Би тэдэниие дахин хүлисэхэеэ болёоб.
Би, Эзэн Бурхан, Өөрын харасаа энэ нүгэлтэ хан түрэ руу шэглүүлбэб! Газарай хүрьһэнһөө энэ хан түрые үгы хэхэб, гэбэшье Яковай гэр бүлэ усадхахагүйб.
Урдань таанад Бурханай хүнүүд бэшэ һэнта, зүгөөр мүнөө таанад Тэрэнэй хүнүүдта. Урдань таанад Бурханай үршөөл хайрые мэдэхэгүй һэнта, мүнөө таанад Тэрэнэй үршөөл хайрада хүртэбэт.