1 Тэрэ иигэжэ намда айладхаа: «Хүнэй үри Эзэкээл, бодо! Би шамтай хөөрэлдэхэм».
Танай бүтээһэн огторгой, Танай байгуулһан һара, мүшэдые харанам.
Бороогой һүүлээр үүлэн дээгүүр һолонгын задардагтал, туяа гэрэл сасаржа байгаа. Тэрэ гэрэл Эзэнэй заларһые гэршэлһэн тиимэ гоё гэрэл бэлэйл. Энээниие харахадаа, би нюураараа газарта унажа, иигэжэ дуугаржа байгааша абяа дуулаа һэм.
Тиимэһээ ши, хүнэй үри Эзэкээл, сүлэлгэ руу нүүхэдэ хэрэгтэй болохо зөөриеэ бэлдэжэ, бүрэг бараг болоогүйдэ, гэгээн сагаан үдэр дунда, хараһаар байтарнь гаргаарай. Ондоо газар руу нүүхыешни тэдэ хаража байг, тиихэдэ тэдэ үгэ дууладаггүйгөө ойлгохо аалам.
– Хүнэй үри Эзэкээл! Минии бэшэ, өөһэдын үгэнүүдые хэлэжэ, лүндэн табижа байгааша худал лүндэншэдые гэмнэн хэлэ. Минии, Эзэнэй, үгэ дуулахыень баадха.
– Хүнэй үри Эзэкээл! Хэрбээ ямар нэгэ улас түрын Намда урбажа, нүгэл үйлэдөө һаань, Би тэрээн руу гараа һарбайжа, эдеэ хоолыень абажа, үлэсхэлэн хооһон байдал тогтоохоб. Иигэжэ Би улад зонииень, мал адууень хюдажа эхилхэб.
– Хүнэй үри Эзэкээл! Эдэ зон зүрхэ сэдьхэлээ онгонуудта зорюулжа, гэмтэ зам шэлэнхэй. Тиигээд мүнөө болоходо тэдээндэ зүбшэл үгэхэ гэжэ Намайе һанана гү?
– Хүнэй үри Эзэкээл! Үзэм модоной мүшэр бусад мододой мүшэрһөө юугээрээшье дээрэ бэшэ.
– Хүнэй үри Эзэкээл! Иерусалимда жэгшүүрилтэ хэрэгүүдыень мэдүүлжэ хэлэ.
– Хүнэй үри Эзэкээл! Израилиин улад зондо иимэ һургаалта үгэ хөөрэжэ үгэ.
– Хүнэй үри Эзэкээл, Би шамайе Израилиин арад түмэн руу эльгээхэм. Тэдэ Минии урдаһаа эсэргүүсэн бодоо, буһалгааша зон даа. Үбгэ эсэгэнэртээ адли тэдэ урбагшад гээшэл.
Харин ши, хүнэй үри Эзэкээл, тэдэнһээ, үгэнүүдһээньшье бү ай. Тэдэнэй хадхан харшалаашье хадань, доромжолоошье һаань, хорото могойнуудай дунда байһандал шамда болоошье һаань, тэдэ зүрилдөөтэ зонһоо бү ай, үгэ хүүрһээнь бү һүрдэ.
Ши, хүнэй үри Эзэкээл, Минии айладхалые шагна. Тэдээндэл адли үсэд бү боло. Амаа нээгээд, Минии үгэжэ байгаашые эди.
– Хүнэй үри Эзэкээл! Эдэ ахамадуудтай хөөрэлдэжэ, Минии хүсэл тушаа мэдэхэеэ һанаа гүт, ямаршье харюу таанарта үгэхэгүйб гэжэ Минии, Эзэн Бурханай, Өөрөөрөө батадхан айладхаһые дуулга.
Эзэн Бурхан иигэжэ айладхаба: – Хүнэй үри Эзэкээл, энэ хуйламал ном эдеэд, ошожо, Израилиин улад зондо айладхал дуулга.
Эзэн Бурхан айладхалаа үргэлжэлүүлбэ: – Хүнэй үри Эзэкээл, Минии шамда айладхаһан үгэнүүдтэ анхарал ехэтэ хандуулжа, бүхөөр хадуужа аба.
– Хүнэй үри Эзэкээл! Би шамайе Израилиин арад зониие харууһалха хүн болгон табибаб. Минии һэргылэлтэнүүдые ши тэдээндэ дамжуулжа байхаш.
Тиигээд Эзэн Бурхан намда иигэжэ айладхал буулгаба: – Хүнэй үри Эзэкээл, Израилиин улад зондо ошожо, Минии айладхаһан үгэнүүдые дуулга.
Тэрэ намһаа: – Хүнэй үри Эзэкээл, эдэ яһанууд дахин амидыржа шадаха гү? – гэжэ асууба. – Эзэн Бурхан, гансал Та энээниие мэдэнэт, – гэжэ би харюусаа һэм.
Эзэн Бурхан иигэжэ айладхаба: – Хүнэй үри Эзэкээл, хирпиисэ абажа, урдаа табяад, Иерусалим хотын дүрсэ дээрэнь зура.
Тэрэ хүн намда иигэжэ хэлэбэ: – Хүнэй үри Эзэкээл! Минии харуулһан юумэ ехэ анхаралтайгаар харан хадуужа абаарай. Энээнэйл түлөө ши иишээ асарагдаа ха юмши. Хараһан юумэеэ бултыень Израилиин улад зондо дуулгахаш.
Эзэн Бурхан иигэжэ айладхаба: – Хүнэй үри Эзэкээл! Үргэлэй шэрээгэй баригдажа дүүрэхэдэ, түгэс шатаалта үргэл үргэжэ, үргэлэй малай шуһа сүршэжэ, арюудхаха хэрэгтэй. Иимэ юумэ хэгты:
Эзэн Бурхан иигэжэ айладхаба: – Хүнэй үри Эзэкээл, хурса һэлмэ абажа, һахалаа болон бүхы үһэеэ хюһа. Тиигээд үһэеэ шэгнэжэ, гурбан хуби болгон хубаа.
Тэрэ иигэбэ: – Хүнэй үри Эзэкээл! Израилиин орон нютаг бүхыдөө хосорон һалахань гэжэ Эзэн Бурхан айладхана гээд ши тунхагла.
Тэрэ намда: – Бурханай шэлэгшэ Даниил! Минии шамда хэлэхэ гэжэ байгааша үгэнүүдые ойлгоорой. Дээшээ бодо, юуб гэхэдэ, би шам руу эльгээгдэнхэйб, – гэбэ. Тиигэжэ хэлэхэдэнь, би шэшэрһээр дээшээ бодобоб.
Тэрэ: – Бурханай шэлэгшэ хүн, бү ай! Амар тэниглэн бай, зоригтой, зоригтой бай! – гэбэ. Иигэжэ хэлэхэдэнь би хүсэ тэнхээтэй боложо: – Эзэмни, дуугарыт! Намда тэнхээ тамир бусаагаалта, – гэбэб.
Минии зогсожо байгааша тэрэ газар руу тэрэ дүтэлбэ. Дүтэлхэдэнь, би угаа айжа, доошоо унаа бэлэйб. Тэрэ намда иигэжэ айладхаба: – Хүнэй хүбүүн, мэдэжэ бай: энэ хадаа һүүлшын саг тушаа үзэгдэл гээшэ.
Зүгөөр Иисүүс дүтэлжэ, тэдэниие гараараа хүрөөд: – Бодогты, бү айгты, – гээ.
Тэнгэриһээ буужа ерэһэн Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнһээ ондоо хэншье Тэнгэридэ гаража үзөөгүй ха юм.
Бурхан дэлхэйн хүнүүдтэ тон ехээр дурлаһандаа Өөрынгөө ори ганса Хүбүүе үргэл болгожо үгөө. Энэ Хүбүүндэ этигэдэг хүн бүхэн хосоронгүй, мүнхэ ами наһатай байха.
Мүнөө ши хүл дээрээ бодо. Шамайе өөрын зараса болгохын тула, мүнөөдэр хараһан үзэһэн, мүн ерээдүйдэ Минии харуулха бүхы юумэнэй гэршэ болохыншни тула Би шамда үзэгдөөб.
– Эзэн аа, иигэхэдээ би яаха болонобиб? – гэжэ ехээр айн һүрдэһэн Саул асууба. – Мүнөө бодоод хото ошо, юу хэхэ тухайшни тэндэ шамда хэлэгдэхэ, – гэжэ Эзэн харюусаба.