15 Амгалан тайбаниие хүлеэһэмнай, ямаршье һайн юумэн ерэбэгүй. Бурхан бидэниие хүлисэхэ гэжэ найдаһамнай, аймшагтай юумэн болобо.
Би Танһаа аза жаргалай гэрэл абанаб гэжэ хүлеэгөөшье һаа, гуниг зоболоной харанхыда оробоб.
Сүл губиин нюсэгэн добо толгойгоор һүйд хэгшэд ябажа байна. Бүхы орон нютаг хюдахаяа дайн дажар үүсхэхэб. Ямаршье амитанда амгалан байдал таһалдаха.
Эзэн, Та Иудын хан түрэһөө бүримүһэн татагалзаа юм гүт? Сионой зониие үзэн ядана гээшэ гүт? Та маанадые эдэгэшэгүйгөөр юундэ дайраба гээшэбта? Амар амгаланиие хүлеэһэмнай, ямаршье һайн юумэн болоогүй. Эдэгэхэ сагаа хүлеэһэмнай, аймшагтай юумэн тохёолдоол!
Тиихэдэнь би: «Оо, Хүсэн Түгэлдэр Эзэн! Та Иерусалимай арад зониие үнэхөөр лэ мэхэлээт! Амар амгалан байхат гэжэ тэдээндэ хэлээ һэнта, теэд хоолойдонь мүнөө эритэ табяатайл», – гэжэ хэлэбэб.
Хээрэ тала руу бү гарагты, харгы замаар бү ябагты. Юуб гэбэл, хаа-хаанагүй – һэлмэ бариһан дайсад, тойроод – аюул!
Минии арад зоной шархые оройдоол багахан шулгархай мэтээр эмшэлнэ. «Бүхы юумэн һайн» гэлдэхэ, харин һайн юумэн үгыл.
Зоболон ерэжэ байна. Таанад амгалан байдал бэдэрбэшье, олохогүйт.
Мароодой улад зон хэзээ һайн байдал тогтохоб гэжэ хүлеэжэ, тэсэжэ ядан бэеэ зангидана, юуб гэбэл, Эзэнһээ Иерусалимай хаалганууд руу гай тодхор буужа ерээл.
Хүнүүдэй «Амгалан тайбан, аюулгүй һуунабди» гэжэ байхада, тэдэниие гэнтэ һүйдхэхэ. Тэрэ һүйдхэл болбол түрэхөө байһан эхэнэрэй үбдэдэг мэтэ гэнтэ эхилхэ, тиимэһээ хүнүүд тэрээнһээ зайлажа шадахагүй.