13 Тэдэнэй ургасые үгы хэхэб. Үзэм жэмэсэй эшэ дээрэ нэгэшье үзэм үлэхэгүй, инжирэй модон дээрэ инжир бултадаа үгы болохо, набша хагдарха. Минии тэдэндэ үгэһэн газар нютагшье тэдэнэй бэшэ болохо.
Дүрбэн гектар талмай үзэмэй жэмэсһээ оройдоол нэгэ баата жэмэсэй шүүһэн гараха. Тариһан хоомэр таряанһаа оройдоол эфаа, арба дахин бага таряан ургаха, – гэжэ дуулгаал.
Тэдэнэй масаг баряашье хадань, Би уйлаха-бархирхыень дуулахагүйб. Түгэс шатаалта болон таряан үргэлнүүдые тэдэнэй үргөөшье хадань, Би тэдээндэ талархалтай болохогүйб. Харин дайн дажарта, үлэсхэлэн хооһон байдалда болон тахал үбшэндэ тэдэниие хюдан һалгаахаб!
Тиимэһээ Би, Эзэн, Минии эльгээгээгүй, гэбэшье Минии нэрэһээ абарал буулгажа байгааша лүндэншэдтэй юу хэхэ байһанаа дуулгахамни. Тэдэ «Дайн дажар, үлэсхэлэн хооһон байдал энэ газар нютагта болохогүй» гэжэ хэлээ бэлэй. Харин Би тэдэниие дайн дажарта болон үлэнхэ хооһон байдалда оруулан хюдахаб!
Урасхал уһанай дэргэдэ һуулгаһан, үндэһөө уһан руу татаһан, халуунай шатахада айхагүй модон мэтэ тэрэ болохо. Набша намаань ногоон, бороогүй, хуурай байхада тэрэ айхагүй, үрэ жэмэс тэрэ үгэжэл байдаг.
Тэдэ ургасыетнай болон хүнэһэ хоолыетнай залгиха, хүбүүд, басагадыетнай алаха, мал адууһыетнай үүсэлхэ, үзэм болон инжирыетнай эдихэ. Танай найдадаг хэрэмүүдыетнай тэдэ дайлан һандаргааха.
Тиимэһээ Би, Эзэн Бурхан, Өөрынгөө бушаганама уур хилэнгые үргөөгэй оршодог энэ газар дээрэ, хүн ба адагуусан дээрэ, талын модод ба газарай үрэ жэмэс дээрэ буулгахам. Гал дүлэн носожо, хэншье тэрэниие унтараажа шадахагүй.
Тиимэһээ угаа ехээр уурлажа, Би тэдэниие хэһээхэб, үйлэ хэрэгүүдынь өөһэдынь толгой дээрэ буулгахаб. Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, айладхаа мүн!
«Амарагуудайм бэлэглэһэн зүйл» гэжэ тэрэнэй харуулжа хэлэдэг үзэмэй модоной болон инжирын мүшэрнүүдые хооһолхоб. Ан арьяатан тэдэниие һандааха.
Тэдэ минии уһан үзэмэй һөөгүүдые һүйдхэжэ, удамбар жэмэсэй модонуудые һалгааба. Холтоһыень хуулаһан нюсэгэн мүшэрнүүд сайран харагдана.
Дэмы хии талаар хүсэнтнай буураха, газартнай ургаса үгэхэгүй, мододтнай үрэ жэмэс үгэхэгүй.
Инжир модоной сэсэглээшьегүй, үзэмэй модоной үрэ жэмэс үгөөшьегүй, чидун модоной ургаашьегүй, таряаланда юуншье ургаагүй, хашаанда хонигүй, һарабша доро үхэргүй болоошье һаань,
Ган гасуурые Би дуудааб! Газар руу – хадануудта, таряалангуудта, үзэмэй модоной сэсэрлигтэ, оливын мододто, – юрэдөө, газарай ургуулдаг бүхы юумэндэ, хүн зондо, мал адууһанда, хүнэй хэдэг бүхы ажалда.
Би таанарые болон хэрэг ажалыетнай халуун һалхи, мүндэрөөр сохин байгааб, теэд таанар үшөөл һанаа ороогүйт, Нам руу эрьеэгүйт.
«Ургасыетнай хорхой шумуул эдихээ болихо, үзэмэй модон жэмэсээ унагаахагүй» гэжэ Түмэн Сэрэгтэ Эзэн айладажа байна.
Харгын захада нэгэ боди модоной ургажа байхые хараад, хажуудань ошобо, теэд тэндэнь набшаһадһаа бэшэ ямаршье жэмэс олдобогүй. Тиимэһээ Иисүүс тэрэ модондо хандажа: – Энээнһээ хойшо шамһаа ямаршье жэмэс гарахагүй, – гэжэ хэлээ. Тэрэ дороо модон хаташаба.
Наран шангаар шаража, сэсэг ногоое хатаана, һалбарһан сэсэгэй үнгэнь буурана. Энээндэл адляар баян хүн өөрынгөө замаар ябахадаа, хосорон һаладаг.