1 Тэрэ үедэ Иудын хаашуулай, ноёдойнь, санаартадай, лүндэншэдэй, Иерусалимай ажаһуугшадай яһануудые зон булашаһаань гарган хаяха.
Тэрэ үргэлэй шэрээдэ Эзэнэй айладхал хашхаран соносхобо: – Үргэлэй шэрээ, үргэлэй шэрээ! Эзэн иигэжэ айладхаа: «Давидай уг удамда Ёшияа гэжэ нэрэтэй хүбүүн түрэхэ. Тэрэ шам дээрэ уталга ууюулдаг, мүргэлэй обоонуудай санаартадые үргэл болгон шатааха, хүнэй яһануудые шам дээрэ галдаха!»
Ёшияа эрьежэ, хада дээрэхи булаша бунхан хараад, тэндэһээ хүүрэй яһануудые асархые захирба. Тиигээд тэрэ тэндэһээ асарһан хүүрэй яһануудые үргэлэй шэрээ дээрэ шатаажа, Бурханай хүнөөр дамжуулһан Эзэнэй үгые бэелүүлжэ, тэрэ үргэлэй шэрээе бузарлаба.
Тиигээд тэрэ үргэлэй шэрээнүүд дээрэ санаартадые алаад, тэдэнэй үхэһэн бэенүүдые шатааба. Тиигээд тэрэ Иерусалимда бусаба.
Таряалан үтэгжүүлэгшэ мэтээр, тэрэнэй үлэгдэлнүүд Езрээл шадар тараан хаягдаха! Изээбэл эндэ байна гэжэ толгойдоо хэншье оруулхагүй!»
Юуб гэбэл, хари зон урдаһаам эсэргүүсэн бодоол, хэрзэгышүүл намайе алахаа бэдэрнэ. Өөһэдын урда Бурханиие заладаггүйшүүл тэдэ мүн. [Хүгжэм]
Тэдэнэй буулгаһан абарал шагнаһан улад зон туража үхэхэ, байлдаануудта алуулха, тиигээд Иерусалимай үйлсэнүүдээр хаяатай хэбтэхэ. Тэдэниие, һамгадыень, үхи хүүгэдыень хүдөөлүүлхэ хэншье байхагүй. Хорон мууень өөһэдтэнь лэ буулгахаб! – гэбэ.
Эзэн намайе Өөрынгөө гараар хүрэжэ, араг яһаар дүүрэшэһэн нюруу газар руу Һүлдэнь намайе абаашаба.
Иигэжэ үргэлэй шэрээнүүдтнай һандаргагдаха, уталгын шэрээнүүд бута сохигдохо. Онгонуудайнгаа урда тээ зон алуулагдаха.
Израилиин зоной үхэһэн бэенүүдые онгонуудайнь урда табихаб, яһануудыень үргэлэйнь шэрээнүүд тойрон тараан хаяхаб.
Эзэн иигэжэ айладхаа: Моһаабай улад зон гэмээ нэмээһээр. Шиидхэһэнээ Би болюулхагүйб. Эдоомой хаанай яһа шатаажа, избёосхо болгоһондонь,