4 Эзэн иигэжэ айладхана: – Израилиин улад зоной болон Иудын хан түрын зоной Намайе, Өөрынгөө Бурханиие, бэдэрэн бархиралдаха саг дүтэлжэ байна.
Минии арад түмэн гансата номгоржо, Нам руу эрьен, муу муухай хэрэгүүдээ орхин, зальбаран-гуй байхадань, Би тэдэниие огторгойһоо дуулажа, нүгэлынь хүлисэн, газар уһыень элүүр мэндэ болгодог байхаб.
Арад түмэндөө һайе хэхэдээ, нам тушаа һаныт, Эзэн! Абаралаа абаад, нам руу ерыт!
Эзэн Яковые хайрлаха, Израилиие дахин шэлэхэ – израильшуудые орон нютагтань бусааха! Хариин зоншье тэдэнтэй ниилэжэ, Яковай үринэртэй хамта ажаһуудаг болохо.
Би нюусаар айладана бэшэб, харанхы газарта бэшэ. «Хооһон газарта Намайе бэдэрэгты!» гэжэ Яковай үри һадаһадта айладаа бэшэб. Би Эзэн мүн! Би үнэн шударга зүйл айладанаб, үнэн сэхые тунхагланаб!
Эзэндээ эрьен мүргэгты, мүнөө Тэрэ таанадай ойрохоно.
Өөрын арад түмэниие абарха, дайсадыень хэһээхэ саг ерээ гэжэ шиидэбэб.
Эзэн иигэжэ тунхаглажа байна: – Үзэгты, Израилиин болон Иудын үри һадаһадтай Минии шэнэ хэлсээ баталха үдэрнүүд дүтэлжэ байна.
Тэрэ үедэ Би Давидай уг удамые хаан шэрээдэ һуулгахаб. Тэрэ үнэн зүбөөр хэрэгүүдые бүхы газар дэлхэйгээр эрхилхэ.
Нэтаанияагай хүбүүн Ишмаһээл Мицпааһаа урдаһаань бархиран гаража, «Гэдаалияада ошогты» гэжэ хэлэбэ.
Эгэшэ, дүүгээ һөөргэнь абажа байхадаа өөрынгөө хэһэн хэрэгүүдые һанажа, ши эшэхэш. Хэлсээгээр иимэ юумэ баталаагүйшье хадаа Би тэдэниие шамда басагад болгон үгэхэб.
Харин мүнөө Израилиин арад түмэндэ нигүүлэсхыгээр хандажа, таран сасагдаһан арадуудайнь дундаһаа бусаахаб. Яковай үри һадаһадые үреэжэ, нангин байһанаа гэршэлхэб.
Иудын болон Израилиин улад зон хамтаржа, өөһэдтөө нэгэ удамаршые шэлэжэ табиха, өөрын газар уһанда бусаха. Энэ болбол Езрээлэй агууехэ үдэр болохо!
Минии арад түмэн хойноһоом дахан ябаха. Арсаландал Би архиран, дайсадынь һүрдөөхэб. Минии арад зон баруун зүгһөө шэшэрэлдэн бусаха.
Энээнэй удаа Израилиин арад эрьежэ, өөһэдын Эзэн Бурханиие, өөһэдын Давид хааниие шүтэн-хүндэлэн байдаг болохо. Эсэсэй үдэрнүүдтэ Эзэндэ болон Тэрэнэй һайн һайхан оршом руу тэдэ шэшэрэн ерэхэ болоно.
Арад зон зоболон гасаландаа ядажа, иигэжэ хэлэжэ эхилхэ: «Эзэндээ бусая! Тэрэ бидэниие дайраа, тиигээ хадаа аргалжа шадаха; Тэрэ маанадые шархатуулаа, тиигэбэл, шархануудыемнай эдэгээхэ.
Эзэн айладхажа байна. «Мүнөө нүгэлтэ таанадай уйлаха саг ерээ. Масаг барижа, уйлажа, гашуудажа, бүхы зүрхэ сэдьхэлээрээ Нам тээшэ эрьегты.
Давидай гэр, Иерусалимай зон сэдьхэл даруу номгон болохо, гэмээ наманшалан, нигүүлсэлтэ бодолоор хамаг зондо хандаха гэжэ оролдохо. Өөһэдөө жадаараа сүм хадхаһан хүнөө, Намайе тэдэ хараха, ууган хүбүүнэйнгөө түлөө гашуудажа байһан мэтэ гашуудаха.
Гашуудагты, бархирагты, гэгэн уйлагты. Энеэлдэхэеэ болёод, уйлалдагты. Баярлахын орондо гашуудажа байгты.